ေ႐ွ႕ကရယ္ေနတဲ့သြားစြယ္ခြၽန္ခြၽန္ဘီလူးနဲ႔တူတဲ့ေကာင္ကို
ၾကည့္ရင္းမ်က္စိကေဒါင့္မက်ိဳးေတာ့။ၾကည့္ေတာ့bbhအရြယ္နဲ႔
လူကိုမခန္႔ေလးစားလာလုပ္ေနတယ္။luhanတဲ့တစ္ဟန္ပဲ႐ွိ
တယ္။luhanကိုႏိုင္တဲ့သူမေမြးေသးဘူး။ေတြ႔မယ္zi zi tao
ရဲ႕တ႐ုတ္ေခါင္းတိုက္သိုင္းနဲ႔......
*အုန္း...*
*အဟြတ္.....အဟြတ္...."
"Hyung......"
Baekhyunတားေပမဲ့ေနာက္က်သြားၿပီ။လက္ျမန္ေျချမန္႐ွိ
တဲ့luhanကေခါင္းပါျမန္လွတယ္။
"Sehun ရ...ရရဲ႕လား...."
"ရ.....ရတယ္...အဟြတ္...အဟြတ္...."
Xiao luhanတဲ့ဘာမွတ္ေနလဲ။မ်က္ႏွာကိုေခါင္းနဲ႔တိုက္ဖို႔မမွီ
ေတာ့လည္းမွီတဲ့ဗိုက္ကိုပဲေခါင္းနဲ႔တိုက္ရတာေပါ့။
"Hyung.....ကလည္းဟိုမွာsehunဗိုက္ေအာင့္သြားၿပီ..."
"bbhခုမင္းငါ့ကိုျပန္ေျပာေနတာလား....ရတယ္ေလ....မင္းတို႔
ကိစၥကိုအန္တီxiuကိုျပန္တိုင္လိုက္ရံုပဲေပါ့..."
"အာ.....hyung ommaကိုေတာ့မေျပာပါနဲ႔ေနာ္....."
"ဟိုတစ္ေကာင္...အမ္.........ဟုတ္တယ္.....are you ok..."
မတတ္သေလာက္egကိုျပန္ဦးေႏွာက္ကေႏညွစ္ထုတ္ၿပီးေမး
ေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီေအာင့္တက္သြားတဲ့ဗိုက္ဒဏ္
ေတာင္ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတယ္။
"မင္းတို႔သူငယ္ခ်င္း.....နားၾကားပါတယ္ေနာ္..."
အမယ္လူကိုမ်ားနားၾကားပါတယ္ေနာ္ဆိုၿပီးႏွာေခါင္းေလး႐ွံႉ့
နားထဲလက္ေလးထည့္ေမးေနတာကသံုးႏွစ္သားကေလး
ေလးက်ေနတာပဲ။
"ၾကားပါတယ္...sehun...sehun...."
"ေသမ်ားေသသြားတာလား......ဟီး....လုပ္ပါဦး.....ငါ..ငါတိုက္
လိုက္လို႔ေသ...ေသသြားၿပီလားသိဘူး....ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး
ရပ္ေနတယ္....ေသတာေတာင္မသာႀကီးကငါ့ကိုေစ့ေစ့ႀကီး..
စိုက္ၾကည့္ေနတယ္......ma...pa...bbh...ကယ္ေတာ္မူပါ"
အယ္အေငးလြန္ၿပီးမေျဖမိတာကိုေသၿပီထင္ၿပီးေအာ္ငိုေနတာ
ကထပ္ေငးၾကည့္ဖို႔ေကာင္းေနတယ္။မျဖစ္ေသးပါဘူး။ေတာ္
ၾကာမသာႀကီးဆိုၿပီးထြက္ေျပးသြားဦးမယ္။
YOU ARE READING
My Baby Luhannie
Fanfictionအေဖမႏိုင္ဦးေလးမႏိုင္၊ညီမႏိုင္တဲ့တစ္အိမ္သားလံုးလက္ေကာေျခေကာေျမႇာက္ထားရတဲ့သူ႔ထက္အသက္ႏွစ္ႏွစ္ႀကီးတဲ့xiao luhanဆိုတဲ့ေကာင္ေလးကိုခ်စ္မိသြားေသာအခါ
