*Chapter 1* I dont care

10 0 0
                                    


LEE'S POV

"Goodmorning mom? Anong breakfast natin?" -me

"May egg and bacon dyan sa lamesa ah kumaen kana inumaga kananaman ng uwe sabi sakin ng butler mo..! " - mom

"Naman mom! Im badboy not girl you know! Wag na nga kayong umeksena!" Hays nakakainis talaga si mom ampogi pogi nang anak nya ayaw pa. Hays ano keya yun 😫

By the way im John Lee Aquino, 20 years old (haha introduce yourself to eh walang may pake)
Nakakapota talaga si mom eh di na nasanay saken lage naman akung maaga umuuwe pero umaga din naalis. Oo i know sasabihin nyo saken nakapaka iresponsible ko but im already 20 years old dapat di na nya ko binebeybi. Nakakapota talaga makaligo na nga lang muna makaalis dito sa bahay nato magrerelax ako with my friends na mga mukang eggnogs. Asan na kaya yung mga mokong na mga eggnogs na yun maglalaro pa kame ng basketball oo naalala ko maglalaro pa talaga kame haha. Matawagan na nga bago ako maligo.

[Dialing Adrian 0935*****41]

[Connecting]

"Hey men whats up?!" - me

"Hello men o napatawag ka may kailangan kaba" - Adrian

"Ampota oh fuck you ka men natawag lang ba ko pag may kailangan?!" -me (Sabagay kailangan ko ng kasama ngayon mamasyal at manchickas na din eh haha)

"Haha di naman oh. Bakit nga kase? Ay oo nga pala no may laro pa tayo ng basketball ngayon ay sorry men wait bihis nako" - Adrian

"Eh teka wag na tayong maglaro mamasyal nalang tayo pero tol ha di ako nababakla wag mung sabihing gusto kitang kadate baka ipadate kita sa ass mo haha. Ano tara tol manchikas tayo tawagan mo pa ang ibang tropa. Stroll tayo ng motorbike ko ha. Bye" - me

I hang up the call wala kasing kwentang kausap yung eggnog na yun eh. Haha. Makaligo na nga lang actually kanina pa nga ako dapat naliligo eh. Haha nakakapota talaga.

I Believe That You Love Me TooWhere stories live. Discover now