Syntax Error

CHAPTER 3

" not all mathematicians are intelligent in everything."- saad niya sabay irap saakin.

inirapan ko nalang siya.

totoo naman eh.

naglakad na siya papasok sa restau habang naiwan ako duon na naka tunganga! hanep ang gentleman niya tlaga!!*pls insert sarcasm there*

"good evening ma'am"- bati saakin ng mait're.

tumango nalang ako saka sumunod na sa napaka gentleman kong date.

umikot pataas ang mata ko ng bigla na lamang itong umupo sa upuan niya at hindi manlang nag abala na ipang hila ako ng upuan.

arghh!! grabe ang gentleman niya tlaga!!

i never had this treatment from my boyfriend-

ex pla.

i just sighed when i remembered it again then shook my head afterwards.

gee when can i forget that bastard??

cause really i want to forget him now.

umupo nalang ako sa upuan para saakin habang naka tambad saakin ang isang bote ng champagne na nasa ice bucket pa.

" wala ka manlang bang balak umorder??gutom na ho kasi ako..PO."- sarkastiko kong saad saknya.

hindi kasi siya nagsasalita simula kanina ng sabihin niyang "hindi lahat ng mathimaticians alam na ang lahat."

even from a far i can sense and feel that someone is looking at me...

kaya wala sa katinuan na lumingon ako sa taong yun.

and i was shocked to see a less fortunate person. A less fortunate person not literally nor physically.For some reason.

" lets eat."- saad ni neil.kaya binawi ko na ang tingin ko sa taong yun..

naka order na pala siya.

di ko nahalata.

napatingin ako sa pagkain.

biglang nawalan tuloy ako ng gana kumain

" i dont want to eat."- cold kong sabi.Saka inalis ang table napkin sa lap ko at tumayo.

" where do you think you are going???"- naguguluhang tanong ni neil habang naka taas ang isang kilay.

" where do you think i am?"- sarkastiko kong saad saka nagpatuloy na sa paglalakad.

kahit ako ay hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit ganito ang naging kilos ko dahil lang sa nakit ko siya.

papalabas na sana ako ng restaurant ng biglang may humablot sa kamay ko.

sa akalang si neil yun ay lumingon ako

ngunit hindi pala siya..

i didnt expect him.

" what do you think you are doing?"- mataray kong saad.

" pls...just let me explain."- pagmamakaawa niya saakin.

he held my hand...

" please just let me explain."- pagmamakaawa niya ulit na akala mo ilang segundo nalng luluhod na ito..

umiling iling ako saka nagpumiglas sa kamay niya...pero hinigpitan niya ang pagkakahawak sa kamay ko.

" let me go."-matigas kong saad.

" no."

" let me just explain.."-

"hindi ka ba tlga marunong umintindi ng let me go??"- saad ng isang baritonong boses galing sa likod..