My Broken Prince

<9>

ငိုမ​ေနပါနဲ႔ ခ​ေလးရယ္​..
ကိုယ္​​ေထြး​ေပြ႔ႏွစ္​သိမ္​့မိမွာဆိုးလို႔ပါ....

ဒါကဘာလဲ Fan Fan..
က်​ေနာ္​့အနားက​ေနထြက္​သြား​ေတာ့မယ္​့အတြက္​
ပထမဆံုး​ေျခလွမ္​းမ်ားလား......

******¿¿??**********¿¿??*****

"အဲ့ဒါက ဘယ္​လဲ Chanyeol...."

သူ႔​ေလသံကနဲနဲ​ေတာ့ မာ​ေနခဲ့သည္​...

"အျပင္​သြားမို႔​ေလ....."

သိတာ​ေပါ့ အိမ္​​ေနရင္​းအဝတ္​အစားနဲ႔မွမဟုတ္​ပဲ...

"ဘယ္​သူနဲ႔လဲ....ဘယ္​ကိုလဲ..."

"မသိ​ေသးဘူး.... အျပင္​​ေရာက္​မွ Sehunလဲ
လာခ်င္​လာမယ္​.... Lay Hyungလဲ
လာခ်င္​လာလိမ္​့မယ္​....."

"မသြားနဲ႔.. ဘယ္​သြားခ်င္​တာလဲ.. ကိုယ္​လိုက္​ပို႔မယ္​.."

"အာ.. ခင္​​ဗ်ားနဲ႔မသြားခ်င္​လို႔​ေပါ့...
သြားမွာပဲ...."

"ဟိတ္​..."

တံခါး​နား​ေရာက္​မွ သူ​ေနာက္​က​ေန ​ေစြ႔ကနဲ
​ေပြ႔​ေခၚလိုက္​​ေတာ့ Chanyeol ​ေလထဲ​ေျမာက္​တတ္​သြားခဲ့သည္​......

"အား ​ေဟ့လူ ခ်​ေပး... ခ်​ေပးလို႔ဆို..."

Yi Fan က ဂ႐ုမစိုက္​စြာ အခန္​းထဲထိ​ေခၚခ်လာပီး
ခုတင္​​ေပၚပစ္​ခ်​ေလသည္​...

"ခင္​​ဗ်ား..."

"အြန္​႔..."

​ေျပာရန္​ျပင္​လိုက္​​ေသာ
စကားလံုးမ်ားစြာဟာ ဖိပိတ္​လိုက္​ျခင္​းခံရ​ေသာ
ႏႈတ္​ခမ္​း​ေတြၾကားမွာ ​ေပ်ာက္​ဆံုးသြားရ​ေလသည္​....

သူ႔အနမ္​း​ေတြ ၾကမ္​းသြားခဲ့​ေလသလား...
ပံုမွန္​ထပ္​ပိုရဲ​ေနသၫ္​့ ႏႈတ္​ခမ္​း​ေလးကို ​ၾကည္​့မိ​ေတာ့
ရင္​ထဲ က်ဥ္​႐ွသြား​ေလသည္​...
​မွိတ္​ထား​ေသာ မ်က္​ခြံ​ေလးကို ဖြဖြ​ေလးနမ္​းမိပီး...
Chanyeol ကိုယ္​​ေလးကို
ရင္​ခြင္​ထဲထည္​့ပီး ဖက္​ထားမိ​ေလသည္​...

ဟင္​...သူငို​ေနတာလား...
႐ုန္​း​ေနမိတာရပ္​သြားခဲ့ရသည္​က ပခံုးမွာခံစားရ​ေသာ စိုစြတ္​စြတ္​အထိအ​ေတြ​႕​ေၾကာင္​့ရယ္​...

"ကိုယ္​့ကိုစိတ္​ဆိုး​ေနတာမို႔လား....
မလုပ္​ပါနဲ႔.. စိတ္​လိုက္​မာန္​ပါ​ေတြ...မလုပ္​ရဝူး​ေနာ္​...
ကိုယ္​​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​...."