The darkness in my heart

Hoofdstuk 1

Mijn naam is Victoria, Victoria Angela Clintwood. Ik ben geboren op 3/05/2002 en ben dus een Stier. Ik woon samen met mijn papa in een groot huis. Mijn mama heb ik helaas nooit gekend, ze is namelijk bij mijn geboorte in het kraambed gestorven. Ik ben wel blij dat ze toch voor een deel bij mij is, want ik hoor vaak dat ik heel erg op haar lijk. Zo heb ik hetzelfde rosse haar en dezelfde gifgroene ogen.

Thuis doe ik het huishouden: ik kook, poets en doe de was. Papa probeert ook te helpen, maar vaak heeft hij het veel te druk met werk, hij is namelijk accountant voor veel mensen, waaronder de ouders van mijn klasgenoten.

Ik zit in mijn laatste jaar op Liberty High en mijn klas is de beste klas ooit!

Ik ben niet wat je noemt een 'meisje' meisje.  De meeste van mijn vrienden zijn jongens, ik voetbal liever dan te staan roddelen met de anderen meiden. Niet dat ik een roddel hier een daar op zijn tijd kan appreciëren. 

De dag voor de Paasvakantie besloten wij als klas om iets te gaan doen met ons allemaal. Het meest voor de hand liggende was een dag naar het winkelcentrum en 's avonds bij mij te gaan barbecueën. Ik had al het vlees al gekocht en de rest nam groenten, pasta, hapjes en drank mee. 

Toen we in het winkelcentrum waren splitsten de klas even in twee, de jongens gingen naar gamestores, sportwinkels of hingen gewoon wat rond. De meisjes gingen naar make-up en kledingwinkels. Nou ja, er waren 2 buiten beentjes en dat waren Thomas (Of zoals ze liever heeft dat we haar noemen, Diana) en ik. 

Diana is namelijk bezig met haar overgang naar meisje. Ik heb super veel respect voor mensen die transgender zijn, ik vind het zo ontzettend dapper dat ze uitkomen voor het feit dat ze i het verkeerde gender zijn geboren en doen er alles aan om  het juiste gender te worden.

Ik ben geen transgender, maar ik ben meer geïnteresseerd in games dan in kleding. Mijn make-up is ook niet echt wat je noemt professioneel dus ik heb geen behoefte om daar 200 euro aan uit te geven. En kleren heb ik genoeg dus.... Maar te veel games dat bestaat niet naar mijn mening.

Om 19.00 verzamelden we ons aan de McDonalds om daar in groep naar de bushalte te lopen.

Eenmaal bij de bushalte aangekomen zetten we alle spullen op de grond en wachten we op de bus voor naar mijn huis te gaan.

"Euh... Victoria, om hoe laat komt die bus die we moeten nemen om naar jouw huis te gaan?", vroeg Fabricio.

"Dat was Hannahs taak als ik me niet vergis.", frons ik.                                                                                      Dan begint Hannah te vloeken: "Verdorie! Ik wist dat ik iets was vergeten... Sorry mensen, ik ben helemaal vergeten dat ik had beloofd om de busroutes te checken"                

"Geweldig hoor, we laten ook eens iets aan Hannah over.", zucht Charlotte.

"Vergeet jij dan nooit iets Charlotte? Want ik weet nog dat jij het was die vorige week haar huiswerk voor wiskunde 'thuis was vergeten', terwijl je het gewoon niet hebt gemaakt? En was jij het niet die zogezegd haar boek van scheikunde op school was vergeten, maar eigenlijk was vergeten dat er een toets was en je de hele avond hebt liggen chatten? Daardoor kreeg je een nul, wat je ook echt verdiende.", dien ik haar van republiek. Charlotte kijkt me aan, als blikken konden doden, lag ik morsdood op de grond in een seconde, en kijkt dan naar haar perfect gemanicuurde vingernagels. 

Charlotte is de bitch van onze klas. Haar vader werkt op het ministerie van Financiën en daardoor denkt ze dat ze heel wat is.

 "Ik zag op de weg naar hier wel een bos, misschien kunnen daar kamperen.", stelt Quinten voor. "En laat het nu toevallig zo zijn dat ik kampeerspullen mee heb en nog wat heb gekocht in A.S. Adventure." Hij straalt helemaal wanneer hij dit zegt. Kamperen is zijn favoriete hobby, met de scouts gaat hij iedere jaar op tentenkamp. Hij kampeert al sinds dat hij het zich kan herinneren.

Diana lacht: "Omkomen van honger en dorst zullen we ook niet, we hebben namelijk de barbecue-spullen nog." 

"Echt niet... dat ik in een bos ga slapen en helemaal niet in zo een vieze nylon tent. Weet je wel hoe walgelijk dat is om met 5 slapende en zwetende meisjes in een afgesloten ruimte te zitten van een stof die helemaal niet ademt?", klaagt Charlotte.   

"Ga jij dan maar op de zachte bladeren slapen tussen de insecten en de wilde dieren Charlotte. Insecten eten blijkbaar je dode huidcellen op dus krijg je er nog een extra schoonheidsbehandeling bij." grijns ik haar gemeen toe. 

Ze begint meteen te gillen: "NEEEE !!!!! IEUWWWWWW !!!!!!!! Quinten geef me een tent." Zo lief als Quinten is, zegt hij dat hij wel alles zal dragen tot we een goede kampeerplek hebben gevonden.

Gelukkig waren we niet zo heel erg ver van het bos vandaan en was het redelijk warm. Buiten slapen was dus geen probleem voor deze avond. 

Na een tijdje doorstappen, kwamen we aan op een mooie open plek in het bos. Gelukkig had Quiten 4 tenten bij, twee voor de jongen en twee voor de meisjes. 

Nadat we alles hadden klaargezet om te gaan slapen, maakten we nog een kampvuur en aten we wat iedereen mee had genomen voor de barbecue. Er was genoeg voor iedereen en nadat de drank was doorgegeven was iedereen in een iets betere stemming, zelfs Charlotte.

We zongen en roddelde nog wat. We vertelden wat we gingen doen zodra we waren afgestudeerd en welke plannen we allemaal hadden voor de zomervakantie. 

Ondertussen was het al heel donker geworden dus besloten we om het kampvuur een beetje kleiner te maken voor de dieren af te weren maar niet de tenten kon afbranden. 

Little did we know what would happen the next day...

________________________________________________________________________________

 Dit is het dan, het eerste hoofdstuk van dit verhaal!

Het telt 992 woorden.

Ik ben een beetje roestig in het schrijven, maar ik hoop dat ik mijn inspiratie kan blijven vasthouden en langere hoofdstukken kan gaan schrijven.

Laat me weten wat je van het boek vind in de comments!