♕Unsaved Note♕

Chapter 2: What If

"san tayo pupunta?" tanong ko.

"sa dati"- sabi nya

ngiti ng isang malungkot na tao na pilit ginagawang ma ayos an isang sitwasyong gulong gulo na kaming dalawa.

Anu nga ba talaga, ang gagawin ko? Iiwas na ba ako?

O ipagpapatuloy ko ito kahit papanu merong konting puwang sa puso ko na nagiging masaya na nagsasabing "hindi ko maisip kung wala ka" :( 

sana may time machine yung lahat ng bagay pwedeng ibalik sa kun sana man dati gunun lang kasimple at kasaya. Yung walang iisip kundi  pagmamahal.

At nakarating na nga kami sa lugar sa kun saan ko sya sinagot. Isa syang lugar na madaming baby's breath na tanim sa paligid, merong lawa at isang upuan na kulay asul.

Kahit gaanu man kasakit an dulot ng kahapon i can always say that i really do love him before but now im not inlove anymore.

Siguro manhid na nga an puso ko sa kanya. Siguro indenial ako. At siguro ganun na nga talaga yun.

"sarap ng hangin" nakapikit na sabi nya.

Tiningnan ko lang sya.

"bakit?"- tanong nya.

"tama ba to?" - sabi ko.

"wala naman tayong gigawang masama di ba"- simpleng sagot nya.

Umupo nalang ako sa damuhan pagtingin ko sa upuan nakita ko yung pangalan namin dun, kinupas na ng panahon pero andun pa rin. Di ko na tinuro sa kanya. Para anu pa? Para ipa alala sa kanya kun anu kami noon na hindi na pwedeng mabalik nagyon.

"tara gawin na natin yung kanta"- sabi ko.

"yun nga e. Wala pa yung kanta" natatawang sabi nya.

" anung wala? Anubayan! Nag effort talaga ako maka punta lang sayo!"- emote kong sinabi.

Ngumiti lang sya at humiga at ang ulo ay nasa legs ko. 

"pwde bang makasama muna kita nagyon. Kahit sandali. Kahit hiram lang." -sabi nya.

Sabay lagay ng sobrero nyang green na vans sa ulo nya. Di ko makita mukha nya pagkatapos nyang sabihin yon. 

Nakakahilo ka Hao.

*Migraine Lyrics

Oo nga pala, hindi nga pala tayo

Hanggang dito lang ako, nangangarap na mapa-sayo

Hindi sinasadya

Na hanapin pa ang lugar ko

Asan nga ba ako? Andiyan pa ba sa iyo?

Nahihilo, nalilito

Asan ba ko sayo? Aasa ba ko sayo?

Nasusuka ako, kinakain na ang loob

Masakit na mga tuhod, kailangan bang lumuhod?

Gusto ko lang naman, yung totoo

Yung tipong ang sagot, ay di rin isang tanong

Nahihilo, nalilito

Asan ba ko sayo? Asan ba ko sayo?

Nahihilo, nalilito

Asan ba ko sayo? Aasa ba ko sayo?

Dahil, di na makatulog (makatulog)

Dahil di na makakain (makakain)

Dahil di na makatawa (makatawa)

Dahil, di na

Oo nga pala, hindi nga pala tayo

Hanggang dito na lang ako

Nahihilo, nalilito

Asan ba ko sayo? Asan ba ko sayo?

Nahihilo, nalilito

Asan ba ko sayo? Aasa ba ko sayo?

Nahihilo... Nahihilo...

Nalilito

kung magkakabahay ako. Anu kaya kun ilagay ko dito??          

(Hahahaha. Echos lang government property ata to e)

ang ganda talaga ng lugar na to' ang daming puno tahimik at simple lang.

"mahal mo pa ako?" -bigla nyang nasabi. 

Kish POV

O.O anebeyen? Anu isasagot ko sa kanya. Haii. Kinakabahan na ako. Bat nya ba kasi tinatong ngayun pa. 

Sabihin ko kayang hindi na. Magagalit kaya sya. E kung OO. Magiging kami kaya ulit. 

I feel like loosing the air that i breath, the blood that runs through my veins and  grace that i have when im with him.. What should i tell him, minsan naman kasi flat na yung emotion e .pero minsan magulo pa din..

Silence arose the place. 

 Anu kaya gagawin ko??

------------------------------------------------------------------------------------------------

bigla nyang hinila ulo ko pababa sa kanya at yun KISS.

After a year of no communication and touch. (taaaray ng touch. Keme lang yan! Hehe.)

nagkiss nga kami magkadikit lang yung labi namin habang nabigla talaga yung mata ko. O.O

(dug.dug.dug. Ang lakas nag tibok ng puso ko. Haii. Nakakapanghina di ko ma alis an kamy nya sa may batok ko. Ang tagal din nag kiss na yun. Hanggang sa kinagat niya ko. (huhuhuhu. Ang sama talaga nito. At bigla ko syang natulak)

at yun tawa sya ng tawa. Nakakainis man ay nakitawa na rin ako. :) i can't deny it im happy WITH HIM.