-CURSED-/The Originals Fanfiction/

-Cursed-

    Ben Alexianna. Lanetli doğmuş olan, doğuştan güçlü. Tek parmağıyla koca dünyayı yerle bir edebilecek güce sahip küçük bir kızım ve tek isteğim ailemden sağ kalanları bulmak.

New Orleans, ara sokaklardan gelen baharat kokuları sokak sanatçılarının çıkardığı melodilerle ayaklarımın altından kayıp gidiyordu. Fransız bölgesine yaklaşmak üzereyken ara sokaktan gelen bir çığlık sesi duydum. Sakince yaklaştığımda bu kişinin 1.85 boylarında genç bir çocuk olduğunu gördüm.Ve seslendim;

- Hey sen! Kızı rahat bırak!

-Onun yerine geçersen neden olmasın? dedi kızı göstererek.

-Sen kim olduğunu sanıyorsun?

-Ben Kol Mikaelson.

-Ee ne olmuş yani?

-Ah tatlım, Mikaelsonları bilmiyor olman normal. Seni masum şey.

Sesimi çıkarmadım. Tabiki Mikaelsonları biliyordum. Kökenler. Klaus, kaçık olan. Elijah, büyük abi rölünde ve herşeyi doğru yapması gereken. Rebekah, küçük kız kardeş masum ama tehlikeli. Freya yaşayan en güçlü cadı olarak bilinir. Ve Kol, oyuncu ve küstah olan.Kol seslendi;

-Adınızı öğrenebilir miyim genç bayan?

-Alexianna.

-Alexi'ye ne dersin? dedi çarpık gülüşüyle. Beni bununla etkileyemezsin Kol. Emin ol.

-Neden olmasın? dedim kocaman gülüşümle.

-Benimle biraz takılmaya ne dersin? dedi. Ah, Kol ciddi olamazsın. Yoksa o göz mü kırptı?

-Peki, beni de taciz etmeyeceksen neden olmasın?

Gülümsedi ve ekledi;

-Onu taciz etmiyordum. Gerçekten. Sadece biraz korkutup eğlenmek istemiştim.

-Ne kadar normal değil mi? Birilerini korkutarak eğlenmek.

-Seninle farklı şekillerde eğlenebiliriz, dedi. Ah, Tanrı korusun.

-Eve gitmeye ne dersin? dedim. Sanırım istediğimde çekici olabiliyorum. Karşımdaki Kol ağzı bir karış açık şekilde bana bakıyordu ve bense gözlerimi kısmış ona.

-Neden olmasın?

-Hey o benim repliğim.

-Ah, tatlım.

Mikaelsonlara vardığımızda bizi ilk gören Hayley oldu. Sevgili kuzenim. 

-Kol buda kim?

-Alexi, biraz eğleneceğiz. Elijah'ı oyalayabilir misin?

-Peki, dikkatli ol, dedi ve beni dikkatli bir şekilde süzdü.

Yavaşça odaya çıktık. Odaya girdiğimiz gibi beni öpmeye kalktı. Tabi ki izin vermedim. Birkaç büyülü fısıltıdan sonra oda ses geçirmezdi. 

-Alexi, ne yapıyorsun?

- Deanna queneda, deanna queneda, deanna queneda.

Kol o kadar yüksek bir şekilde çığlık atmıştı ki bir an kulak zarlarımın patladığımı sanmıştım. Kol'un zihnindeyim. Artık onun tüm sırları, benim de sırrım. Ve zihnini düzenledim. Bunların hiç birini hatırlamayacaktı. Sadece beraber olduğumuzu ve uyuyakaldığını hatırlayacaktı. Onu yatağa taşıdım. Bende üzerimi çıkartıp yanına uzandım. Ve uyumaya çalıştım.

Sabahın ilk ışıklarıyla uyandığımda Kol bana gülümseyerek bakıyordu. Üzgünüm Kol böyle olmak zorunda. Seni kandırmak istemezdim.

-Günaydın Alexi. 

-Günaydın Kol.

Yataktan kalktım ve arkasını dönmesini söyledim.

-Hadi ama!

-Kol!

-Peki.

Üzerimi giymiştim. Üzerimde kendi tişörtüm yerine onun tişörtü vardı. Yavaşça yaklaştım. Kulağına yaklaştım. Dudaklarımı sürttüm. Ve gözlerini kapadı. Dudaklarına yaklaştım ve kenarından öptüm. Hızlıca odadan çıktım. Rebekah'ı gördüm. 

-Sende kimsin?

-Kol'un bir arkadaşı. Peki ya sen?

-Rebekah Mikaelson.

-Kardeşi falan mısın? Ve şu soy adını söyleme sizde alışkanlık mı?

Rebekah tam ağzını açmışken arkadan bir ses geldi. Dizlerimi titretecek derecede güçlü bir ses..

-Evet, Alışkanlık. Ben Elijah Mikaelson.

Arkamı döndüğümde karşımda gördüğüm manzara karşısında sanırım söylenebilecek tek şey, 'Tanrım, nefes alamıyorum.' olurdu. 

-Ve sende Alexi olmalısın.

Haklısın Elijah, sanırım adım Alexi.

________________________________

Selam arkadaşlar yazdığım ilk fanfiction. Umarım okunur. İyi günler/geceler. Vote vermeyi unutmayın.