Αγάπησα Τον Εχθρό Μου(2ο Βιβλίο)

Κεφαλαιο 6

Δεν ξεκίναγε το αυτοκίνητο.
Γυρισε και με κοίταξε.
"Ο μικρός θα έρθει μαζι μας. Τα εχω κανονισει ολα μην φωναξεις, μην αντιδράσεις ασχημα θα σε σκοτωσω πραγματικά"
Δεν μπορω να περιγράψω την χαρα μου απο την θεση μου πετάχτηκα αγκαλιασα τον Άρη.
Αυτος δεν αντέδρασε γιατί λογικά του ήρθε ξαφνικό.

Οταν βγηκα απο την αγκαλια του δεν ξέρω γιατι αλλα ηθελα να τον κοιτάξω στα μάτια.
Ηδη κοιταγε τα μάτια μου.
Διαολε αυτα τα μάτια.
"Αυτα τα ματια.." μου ξεφυγε και οταν το καταλαβα ντραπηκα.
Αυτος χαμογέλασε πλατιά και γυρισε μπροστά για να ξεκινήσει το αυτοκίνητο.

Χτύπησα το κουτελο μου με το χέρι μου.
Γαμωτο πως ξεφυγα ετσι;
Αποστασεις ειπαμε ρε Εύα
Α ΠΟ ΣΤΑ ΣΗ τελος μια λεξουλα οχι πολυ δύσκολη ετσι;
Ετσι δεν είναι;

[....]

Σε λιγη ωρα φτανουμε Ιταλία.
Ο Στέφανος εχει κοιμηθεί πανω στον Άρη επειδη φοβόταν.
Ο Άρης εχει λιγη ωρα που κοιμάται.

Εκλεισα λοιπον και εγω λιγο τα μάτια μου.

"Ευακι ξυπνά "
"Η μαμα δεν ξυπνάει Άρη φιλα την στο μάγουλο για να ξυπνήσει"

Με το που ακουσα το τελυαταιο γουρλωσα τα μάτια μου και τους ειδα να γελανε

Κατεβηκαμε απο το αεροπλάνο και ο Άρης πηγε να πάρει της βαλίτσες.

Οπως περιμενα τον Άρη γυρισα αποτομα για να δω και το υπόλοιπο αεροδρόμιο αλλα για κακη μου τυχη ένας άντρας.. Πολυ γοητευτικός θα έλεγα επεσε καταλαθος πανω μου.
Ηταν μελαχρινός με γαλαζια μάτια.
Ειχε γωνίε και λιγο μούσι.
" spiacente bella" *συγγνώμη όμορφη στα ιταλικα*
"Non importa" του απαντησα αμεσως *Δεν πειράζει σημαινει*

Μου χαμογελασε και έφυγε.
Οοο αυτο το σκηνικό το είδε ο Άρης.

Μας πλησιασε με γρήγορο βημα και με τραβηξε απο το χέρι.
"Ποιος ηταν αυτός;"
"Δεν ξερω απλα έπεσε πανω μου"
"Περιμενεις να σε πιστεψω;"
"Αα να σου πω δε-"
"Αληθεια λέει η μαμα Άρη"
"Εντάξει" ειπε απότομα και προχώρησε μπροστά μας.

Εγω και ο Στέφανος ήμασταν απο πισω σου.
Σιγα μην γυρισει να κοιτάξει αν ειμαστε πισω του ή οχι.
Ο Αναίσθητος.

Οταν βγηκαμε επιτέλους ειδαμε πολλά ταξι να περιμένουν κόσμο.

Ο Άρης γυρισε το κεφάλι του αριστερά όπου υπήρχε ενα μαύρο αυτοκίνητο.
"Παμε" ειπε.
Ακομα και εδω σαν θεο θέλει να του φέρονται ελεος.

Απο το μαύρο αυτοκίνητο βγήκε μια γυναίκα.
Ηταν αρκετά όμορφη.
Ειχε κοντα κάστανα μαλλιά , τα ματιά της δεν τα ειδα φορούσε γυαλιά.
Την αγκαλιασε και την εκανε σβούρα.
Αυτη γελουσε και ο Άρης ξαφνικά απέκτησε ενα χαμόγελο.. Μα ενα χαμόγελο..