Mr.Doctor Devil

The First Attempt

Karylle's POV

Pinag ma masdan ko ang kisame ng kwarto nya. Sya namang pag adjust nya sa ibabaw ko. Siniksik nya ang mukha nya sa leeg ko. At hinigpitan ang yakap sa akin. Ang init ng katawan nya ang nag sisilbing panlaban ko lamig na dulot ng aircon sa kwarto nya. Parehas kaming walang saplot. Gusto nyo bang malaman kung bakit ganito ang set up namin? Well itanong nyo sa author.

(Ako talaga?)

Malamang ikaw nag susulat nito eh.

(Taga isip lang ako... okay di ako narrator)

Bastos ka ah. Nanagot ka ng Nanay mo.

(Sorry Nay . Ito na go na ikaw na ang mag narrate)

Flash back.

Hindi ko alam ang gagawin ko. Sobrang dami kung problema. Pero ito yung pinaka masakit na problema ko sa lahat ang malamang mamatay ang nanay ko dahil sa sakit sa puso. Kaya naman syang gawan ng paraan pero kailangan ko ng sobrang laking halaga. At wala ako noon
Unang una nasa huli ko akong taon sa koleheyo sa kurso ng nursing at isa akong OJT student sa Viceral hospital. Kami na lang ni Mama ang mag kasama sa buhay at sya na lang ang meron ako. Mahirap lang kami. Isa akong scholar sa Ateneo de manila university. Para matustusan ko ang panggastos ko nag wo working student ako sa gabi. Alam ko kasi na nahihirapan na si Mama sa pag ta trabaho para sa akin.

Kaya lang sa kasamaang palad habang nag ta trabaho sya ay bigla syang inatake sa puso. Takot na takot ako noon na baka pati si Mama ay mawala na rin sa akin.

Nakikita ko sya ngayon na nakahiga sa hospital bed at natutulog. Wala naman akong magawa kundi ang umiyak. Saan ako kukuha ng pambayad sa ospital? Paano na si Mama? Paano na ako?

"Ms. Tatlonghari" napalingon ako sa nag salita. Bahagya akong natigilan dahil sa kagwapuhan nang nilalang sa aking harapan. Kilala ko sya. Sya yung may ari ng ospital. Dr. Jose Marie Viceral. Cardiologist sya.

"I'm sorry to say pero your Mom needs a heart transplant" seryuso sya at di man lang ngumingiti.

Pero napaisip ako sa sinabi nya.

"D.. doc.. heart transplant?"

"Oo kapag di sya na heart transplant your mother will be dead" straight nyang sabi.

Naiyak naman ako sa sinabi nya.

"D.. doc... w.. wala po akong.. pe.. pera"

He just stare at me with blank and cold expression. Nakakatakot.

"Well I'm sorry Ms. Tatlonghari hindi ko na problema yun" sagot nya sa akin. Bigla na lang syang tumalikod at nag umpisa mag lakad palayo.

Ayoko na mamatay si Mama sya na lang ang meron ako. Kaya huminga ako ng malalim.

"Doc sandali" hinabol ko sya. Tumigil sya sa pag lalakad at saglit akong nilingon.

"Ano yun?" Seryuso nyang tanong.

"Doc.. please gamutin nyo po ang Mama ko.. sya na lang ang meron ako..please . Gagawin ko ang lahat lahat gamutin nyo lang si Mama" lumuhod pa ako sa harapan nya. "Please" umiiyak kung sumamo. Nakatingin lang sya sa akin.

"Stand up" mauturisado nyang usal. Tumayo naman ako kaagad. "Follow me" naglakad sya at sinundan ko sya. Nakarating kami sa opisina nya. Pag kapasok namin. Inalis nya ang coat nya. At reading glasses nya. Ang gwapo nya talaga. Pero ang seryuso nya. Naupo sya sa table nya. Nag cross arms habang mag kapatong ang binti. Nakatitig sya sa akin na parang may iniisip. Hinahagod ako ng mga mapanuri nyang tingin.