Gizemli Kasaba

-24-

"Siz ikiniz çok yakışıyorsunuz." dedi.

"Uyu artık." dedim. Güldü.

"Ödevde yardım ettiğin için teşekkür ederim. Sen olmasan yetiştiremezdim." dedi.

"Önemli değil. İyi geceler." dedim.

"İyi geceler."

Lanet olsun! David'in montu da bende kalmıştı. Neyse yarın ona giderken götürürdüm.

Gözlerimi kapattım ve uyumaya çalıştım.

---

Bazı sesler geliyordu. Gözlerimi açtığımda sesler anlam kazanmaya başlamıştı.

"... alarm çalıyor ama nasıl duymuyorsun? Sen okula nasıl vaktinde gelebiliyorsun. Hadi kalk artık. Jennaa!" bu Mandy'ydi.

"Sana da günaydın." dedim. Bunun üzerine güldü.

"Cidden nasıl uyanıyorsun sen?" dedi hâla gülerken.

"Bugün böyle uyumuşum sadece." deyip oturdum.

Yüzümü yıkadım ve aşağı indim. Birlikte kahvaltı hazırlayıp yedik.

Ben dişlerimi fırçalarken Mandy de dün bize gelirken giydiği kıyafetleri giymişti.

Ben de üstüme beyaz salaş tişörtümü altıma da beyaz kot pantalonumu giydim. Üstüme de siyah kapşonlumu aldım.

Makyaj malzemelerimi çıkardım. İkimiz de makyajımızı yaptık ve ödevi de alıp evden çıktık.

Okula gittiğimizde bizimkiler gelmişti. Selam verdik. Ben Mandy'nin yanına oturdum. David'den olabildiğince uzak olmaya çalışıyordum.

Tanrım!

Robert da gelmişti. Bana gülümseyerek hemen önümdeki sıraya oturdu. Yüzsüz!

Aniden aklıma o gün geldi. Robert'ın "Biliyordum." dediği gün. Hâla ne demek istediğini anlayamamıştım. Neler planlıyordu? Ya da bir şeyler planlıyor muydu? Garip davranıyordu.

Son iki ders boş olduğundan eve erken gitmiştik. David'in evine de erken gidecektim yani. Yolda eve doğru giderken Mandy:

"Sonradan pişman olacağın bir şey yapma. Söylemek istediklerinden gerçekten emin misin?" diye sordu.

"Bilmiyorum." dedim. Gerçekten bilmiyordum. Kafam çok karışıktı.

Eve gidince David'in montunu ve eşyalarımı alıp yola koyuldum. Dünün aksine olabildiğince yavaş gidiyordum. Neden her şey bu kadar karışık olmak zorundaydı ki?

Kapıyı çaldığımda yine David'in annesi açtı. Anne ve babasıyla selamlaştım.

"David odasında. Çağırayım.."

"Gerek yok. Ben çıkarım. Teşekkürler." diyerek Bayan Hardwick'in sözünü kestim.

Merdivenlerden çıkıp kapıya tıkladım.