Prologue.
Minsan sa buhay, kailangan natin madapa, matalisod o mapagtawanan. PERO WAG KA! TOTOO TALAGANG NANGYAYARI SA AKIN YAN. >_< Not once, Not twice but EVERYDAY YAN. Buti nga buhay pa ako. Love pa naman ako ni God kahit papano. Matutuwa na ba ako? SA LAHAT BA NAMAN NG TAO SA MUNDO EH. AKO LAHAT SUMALO NG KAMALASAN. -_-
Pero paano kung sa lahat ng kamalasan mo eh. May isang impaktong laging audience mo at lagi kang inaasar at pinagtatawanan. Okay lang kung maraming tao eh, mas tanggap ko pa. Wag lang talaga siya. huhu Ang first love kong ipinagtabuyan ako (hindi naman talaga sa ipinagtabuyan ako XD ganda ko eh! LOL.) Pagkatapos kong magsabi ng mga nararamdaman ko sa kanya eh. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko noon eh. Pero anyare?! Inasar niya pa ako dun sa nerd naming kaklase at pinagkalat pa na may relationship kami. WTH?! HOW COULD HE?! He broke my precious heart. huhuhu :'( Pero move on move on din pag may time. Kailangan ko ng space. Pero watdapak lang na buhay! Magkumare ang mga magulang namin. At wag kayo magkapitbahay pa kami,kaya siya lagi nakakakita ng kapalpakan ko sa buhay. *sigh* aykendudis! aja! \(^_^)/
I'm Delilah Marquez. You can call me lilah (pronounce as layla :) ) And this is the start of my one heck of a life. >_<
Hello pooooo! First time lang po magsulat. My first ever story. Sana magustuhan niyo.
~groundkisser :*
