Bloglar sessiz tipler için en muhteşem günlüklerdir.Peki ya bu günlük bende geçmise dair bir anı olarak kalmaktan çok dünüm,bugünüm,yarınım, hayatımın tamamı olacaksa?
Gece yarısı Kerem'in kollarında yatmaya devam ederken üzerimdeki yorganın aksine ona sokuldum beni ısıtması için. Kollarının arasında aksi söz konusu olmuyordu zaten. Parmağım sol tarafındaki dövmede dolaşırken suratımdaki gülümsemeyi silmekle uğraşıyordum,evet,fazla sırıtıyordum.
"Uyumuyorsun." diye mırıldandığında kafamı olumlu anlamda sallayıp boynuna küçük bir öpücük bıraktım.
"Acıktım biraz,bir şeyler yiyelim mi?" deyip tek kolumdan destek alıp doğruldum yerimden. Benden farksız değildi,onun da suratında tatlı bir gülümseme vardı.
"Olur,yiyelim."
Yerdeki iç çamaşırlarımı giyip dolabıma yöneldim. Altıma şort,üzerime de pijamalarımla giydiğim eski bir tişörtü geçirip bende kalan Kerem'in giysilerinin olduğu kısma baktım. Eşofmanı vardı. Yatağa bırakıp "Mutfaktayım." diyerek çıktım odadan. Karnımdan sesler geliyordu artık,çok acıkmıştım. Dolaptan çıkarttığım köfteleri tavaya yerleştirip bir tencereye de makarna suyu koydum. Köftelerle ilgilenirken Kerem gelmişti bile. Belime sarılıp önce saçıma,sonra biraz eğilip yanağıma ve boynuma öpücük bırakınca "Rahat durur musun?" dedim sırıtarak.
"Bilmem,durabilir miyim?" dedi yanıma geçip paketteki makarnayı tencereye boşaltarak. Ben gülmemeye çalışıp dudağımı dişleyerek köftelere bakarken o da makarnayla ilgileniyordu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Çok güzelsin." dediğinde kafamı çevirip ona bakarken gülümseyip"Teşekkür ederim." diye mırıldandım.
"Böyle gülümsemeye devam edersen birkaç saat daha aç kalacaksın güzelim."
Dudağımı dişleyerek dolaptan tabak aldım. Tavadaki köfteleri ona yerleştirip masaya koyduktan sonra Kerem'in makarna sosu hazırlayışını izlerken dolaptan meyve suyu çıkartmayı da ihmal etmedim. Bardaklara onları koyup sandalyeye oturduğumda Kerem de gelip yanıma oturdu makarna tabaklarını masaya bırakıp.
"Kerem,çok güzel olmuş." deyip makarnadan yerken "Çünkü ben yaptım." dedi ukala bir tavırla. Göz devirip tabağımdakiyle aşk yaşarken elindeki çatalı bırakıp beni izlemeye başladı. Bir süre tepkisiz durdum,yemeğime devam ettim ama sonunda dayanamayıp "Neden öyle bakıyorsun ki?" dedim ona bakarak.
"Çünkü seni izlemek yemek yemekten daha güzel."
"Ama acıktın."
"Doydum." deyip gülümseyerek bana bakarken yarım kalan köftemi de yedim. Bende doymuştum. Biz neden bu kadar hızlı yiyorduk acaba?
"Sen masayı toplar mısın?"
"Yatacak mısın?"
Kafamı olumlu anlamda salladığımda oturduğu yerden kalkıp alnıma bir öpücük bıraktı ve "Sen yat,on dakikaya geliyorum." dedi. Gülümseyerek kafamı sallayıp odama gittim bende. Elimi hızlı tutarak dolaptan yeni bir nevresim çıkarttım. Çarşaftaki kan izi beni utandırıyordu haliyle. Kerem gelmeden onu kirli sepetime atıp yenisini serdim hemen.
