Ang buhay sa Kalsada (one shot)

Depuis le début
                                    

"D-d-demonyo??" Napahinto ako sa pagsunod sa kaniya.

"Oo, sila yung mga amo dito. Mga nagmamay-ari sa mansion. Pero ngayon wala sila dahil linggo ngayon. May reunion daw "

"B-bakit di k-kasama?"

Nagpatuloy ulit kami sa paglalakad.

"Sampid lang ako. Hindi pwede sumama ang mga katulad ko, mga katupad natin"

At nung makarating kami sa paroroonan namin, sa kusina.

Opo, sa kusina ang punta namin.

"Oh kumain ka"

Napatingin ako sa pagkain na binigay niya at .....

At....

At....

Di na ako nagdalawang isip sa pagsunggab sa pagkain.

"Hahahahaha" naririnig ko ang tawa ng babae. "Mukhang gutom na gutom ka"

Tumango lang ako.

---

Pagkatapos kung kumain ay inilibot niya ako sa malaking bahay. Siyempre , iniingatan naming di kami makita ng mga tao dito.

"At ito yung kwarto ko" ipinakita niya sa akin ang isang maliit ng kama may mga laruang nakapalibot sa kama niya. "Ito yung kwarto ni Hush ang batang nagmamay-ari sa akin." Kinupkop nga pala siya dito.

----

Pagkatapos niyang ilibot ako sa malaking bahay umalis agad ako. Pero di siya kasama kasi kailangan na daw siyang paliguan ng isang katulong sa malaking bahay.


sa paglalakad ko may di inaasahang nangyari. Nakita ako na isang gwardiya. At sa kasamaang palad kasama niya pa ang aso.


"Arrrf! Arrrfff GRRRRRRR!!!!" Tahol sa akin ng aso.

Delikado to!

Tumakbo ako ng tumakbo halos di ko alam kung saan ako pumupunta.


Napunta ako sa malawak na kulay asul na tubig. At may nakarondang isang gwardiya din dito kaya dalawang aso na ang humahabol sa akin.


"Aarrrrrfff! Aarrrrffff!"

Sigaw ng dalawang aso habang naghahabulan kami.

Nakita ko na ang bakal na tinatawag nilang 'gate'.

Takbo




Takbo





Ayan na malapit na ako makalabas.

Konting takbo na lang..



Takbo!!!!!




Takbo!!!!

Aaaaaaaaaaaaaaaaat

Sa wakas!!!!!! NAKALABAS RIN AKO ..

HAAAAYYY! ang hirap pag ganito talaga ang buhay mo. Nakakapagod minsan.

Nagpahinga muna ako sa ilalim ng puno ng isang bulaklak.


at pumunta sa dati kung pwesto, sa gilid ng kalsada.

O_______________O

P-pero ... pagdating ko sun wala na ang maliit kong karton kung saan yun lang ang hinihigaan ko. tinitingnan ko ang paligid at naghahanap baka may kumuha. Pero wala akong makita.

Ang Buhay sa KalsadaOù les histoires vivent. Découvrez maintenant