Anne's POV
Bwisit yon. Kala mo kung sino gwapo. Palibhasa gwapo talaga! Tss.
"Oh anak. Bat ganan muka mo?"
"Eh kasi naman po may mayabang akong nakabunggo kanina. Ayy basta ayoko na alalahanin pa. "
Natawa naman si nanay hala.. Anong nakakatawa?
"Akyat lang po ako sa kwarto" tumango naman siya.
Pag akyat ko dumapa ako sa kama at pinindot uli yung telepono.
Boy: Para satin yon. Okay? Kaya ako umalis. Please naman Anne. akala ko ba okay tayo.
Hala. andrama neto.
Pero familiar talaga ang boses eh.
*sulat*
'Andrama mo naman kuya. San kaba nag punta?'
Tapos dinikit ko sa secret room.
Pinindot ko ule.
Boy: Alam mong mahal na mahal kita. Diba mahal mo rin ako?
*sulat*
'Psh! Di ka mahal nun. Iniwan ka nga diba?'
Dikit ule.
Maya maya..
"Anak dalhin mo tong ulam sa kapit bahay natin. Nag luto ako kaso madame masyado kaya iabot mo"
Yan ang gusto ko kay nanay. Napaka mapag bigay niya.
Sa halip na mom at dad ang tawag ko sakanila. Nanay at tatay. Haha ewan ko kung bakit.
Si tatay? May maayos na trabaho sa kompanya.
"Anak eto oh.."
Kinuha ko at lumabas ng bahay.
"Tao po. Knock knock"
*Knock knock*
Inayos ko ang takip ng ulam maya maya nag bukas na..
O.O
"Ikaw?! / What are you doing here?!"
***
BẠN ĐANG ĐỌC
CALL WAITING
Lãng mạnNung lumipat kami ng bahay lagi akong nacu-curios dun sa telepono na nasa kwart ko. Hanggang sa pinindot ko tapos may nag salita. Lalake ang boses. BOY: Anne come back to me please. Hala Anne? Nice.Kapangalan ko. BOY: Hindi mo ba alam na hirap n...
