Just a slave

**2**

ကားသံၾကားလို႔ သူ​ျပန္​​ေရာက္​​ေနၿပီဆိုတာ

သိ​ေန​ေပမယ္​့ အခုထိ အခန္​းထဲဝင္​မလာ​ေသး

တာကို ကြၽန္​​ေတာ္​ ဘဝင္​မက်သလို ျဖစ္​​ေနသည္​

၁၅ မိနစ္​ ႐ွိ​ေနၿပီ...ဒီတစ္​​ေန႔လံုး ထမင္​းလာ

​ေကြၽးတဲ့ သူ​ေတြကိုလည္​း ကြၽန္​​ေတာ္​ ျပန္​လႊတ္​

သည္​...သခင္​​ေလး Oh Sehun က အကို​ေလး

ထမင္​းမစားရင္​ ျပႆနာ႐ွာလိမ္​့မယ္​ဆိုတာ​ေတာင္​

ကြၽန္​​ေတာ္​ တမင္​မစားဘဲ ​ေနခဲ့တာ...အိမ္​ျပန္​

​ေရာက္​လာတာနဲ႔ ကြၽန္​​ေတာ့ကို ဆူပူမယ္​့

သူ႔အသံကို ၾကားခ်င္​တယ္​ဆို ခင္​ဗ်ားတို႔

ယံုၾကည္​ပါ့မလား...စိတ္​ပူတာ​ေတာ့ မဟုတ္​​ေပမယ္​့

သူ႔ရဲ႕စည္​းကမ္​းအတိုင္​းမ​ေနရင္​ အလိုမက်

မ်က္​​ေမွာင္​ၾကဳတ္​ၾကည္​့သည္​့ သူ႔အၾကည္​့ကို

ကြၽန္​​ေတာ္​ သ​ေဘာက်သည္​...

"နာရီဝက္​​ေတာင္​ ႐ွိ​ေနၿပီ..အခုထက္​ထိ ဘာလို႔
အခန္​းထဲ ဝင္​မလာ​ေသးတာလဲ...aishh..
မနက္​က ကိစၥအခုထက္​ထိ စိတ္​ဆိုးမ​ေျပ​ေသး
လို႔လား"

teddy bear အ႐ုပ္​ႀကီးကိုသာ ​ေမးလိုက္​​ေျပာ
လိုက္​နဲ႔ သက္​ျပင္​းခ်​ေနမိတာ အ​ေခါက္​​ေပါင္​း
မနည္​း....

ကြၽီခနဲတံခါးဖြင္​့သံနဲ႔အတူ လက္​တစ္​ဖက္​
​
​ေဘာင္​းဘီအိတ္​ထဲထည္​့ကာ smart က်က်ျဖင္​့

အခန္​းထဲကုိ ​ေလ်ွာက္​လာသည္​..ဒီ​ေနရာကိုမ်ား

သူ႔ရံုခန္​းမွတ္​​ေနလားမသိ ပဲကိုမ်ားတယ္​...

ကြၽန္​​ေတာ္​ စိတ္​ထဲက​ေနသာ ပြစိပြစိ​ေျပာရင္​း

သူလုပ္​​ေနသမ်ွကို ကုတင္​​ေပၚက​ေနသာ

မ်က္​ႏွာစူပုတ္​ၿပီး ၾကၫ္​့​ေနလိုက္​သည္​.. အခန္​း

ထဲ ဝင္​လာထဲက ကြၽန္​​ေတာ့ကို တစ္​ခ်က္​မွ