Pale and pretty

Hoofdstuk 1.

Ik zet mijn fiets op de standaard en ik pak mijn tas uit mijn mand. Ik kijk om me heen, ik voel me een soort nerveus worden, ik zie geen bekende noch is het gebouw mij bekend. Ik gooi mijn tas op mijn rug en ik loop van de fietsen stalling naar de school ingang. Ik stap binnen en kijk om meheen, rechts is de receptie en een gang, ik die dat iedereen naar rechts gaat dus ik volg ze maar. Ik zoek kluisje nummer 58, als ik hem eindelijk vind, staat er een jongen van ongeveer mij leeftijd voor. Ik tik hem even aan op zijn leren jasje, ' mag ik er misschien even bij' vraag ik dan. Hij draait zich om en stapt aan de kant. 'Sorry' zeg ik als hij me aankijkt, zijn gezicht is prachtig, symmetrisch en staat vol kalmte. 'Maakt niet uit' zegt hij met zijn lage stem en een beleefd knikje. Ik rits mijn jas open en stop hem in mijn kluisje. Zeg , weet jij misschien waar v01 is ? Vraag ik dan. ' als je de tweede trap neemt zit het meteen aan je rechter hand' zegt hij met een beleefde glimlach. Ik ben april trouwens, zeg ik. 'James' zegt hij en ik steek mijn hand uit. Hij schudt mijn hand, zijn hand voelt heel koud aan. Het is koud buiten hè, zegt hij dan. 'Jaa inderdaad' zg ik terwijl ik mijn rooster uit mijn tas pak, ' maar ik hou wel van de winter. 'alles is mooier onder een laag kristal' zegt hij dan als hij me aankijkt. Jaa precies, zeg ik een beetje verbaasd. We kijken elkaar iets te lang aan dus ik kijk op mijn rooster, ik schuif mijn vinger langs het papier en ik haal m'n vinger er aan open. ' au' zeg ik dan een beetje lachend en ga aan mijn vinger likken. Ik kijk even naar james en zijn gezicht is van kalm naar gespannen en zelfs een soort boos gegaan, en plotseling loopt hij snel weg. Verbaasd kijk ik naar de grond en vervolgens om meheen, waar 2 meiden naar me kijken en hoogstwaarschijnlijk over mij roddelen. Ik kijk op de klok 8:03, nog 2 minuten , dus ik besluit alvast te gaan lopen en opzoek te gaan naar de 2e trap. Als ik hem vindt loop ik naar boven , op dat moment gaat de bel. Als ik boven aan de trap sta zie ik meteen al v01 en stap ik binnen. Is dit 5v? Vraag ik aan de docente die aan de deur staat. Jaa!, dus jij bent vast april, zegt ze vriendelijk. Klopt, zeg ik als ik haar hand schud. Ik loop verder en ga achteraan tegen het raam zitten. Ik zet mijn tas neer en haal mijn boeken eruit, ik gooi mijn rode haar even over mijn schouder. Langzaam stromen er mensen binnen en ik voel ze naar me kijken, sommige zelfs fluisteren, dingen zoals ' kijk ze is lekker' waar ik van walg. Maar dan loopt hij binnen, de lange knappe, mysterieuze james. Ik doe alsof ik hem niet zie en hij gaat, alleen, zitten tegen de muur aan. 'Kom maar naar voren april' zegt de docente dan. Ik doe wat ze zegt en loop naar haar toe. ' jullie hebben een nieuwe leerling, vertel maar wat over jezelf'. Hallo, ik ben April Greenes en ik ben 16 jaar oud, we zijn verhuisd dus vandaar ben ik nu hier' zeg ik . Ik hoor vervolgens iemand zachtjes fluiten en ik zie 2 jongens knipogen, wat me irriteert dus ik kijk ze boos aan. Ik ga weer terug Naar mijn plek, en de 2 meisjes voor mij draaien zich om. Heei, zegt de ene, ik ben silver, en ik ben Laura zegt het ene meisje. Ik glimlach naar ze. Zeg, zijn die jongens altijd zo? Vraag ik dan een beetje lacherig. TJaa, alleen bij mooie meisjes, najaa bij de meeste meisje, zegt ze dan lachend. Maar, ze zijn niet allemaal zo zegt silver dan en noemt er een paar op. En hij daar vraag ik dan, zo ongeïnteresseerd mogelijk. Dat, is james, zit pas ongeveer 4 maanden hier op school, zgt Laura. Hij zegt niet heel veel maar is wel echt super knap, valt silver in. Ik lach eventjes, en zeg dan alleen oke. Ze draaien zich weer om zodra de les begint. Ik probeer op te letten maar dat gaat moeilijk, omdat ik soms james ogen voel branden en omdat ik alleen aan hem kan denken. 'April' zegt de docente dan. Ik schrik een beetje en zeg dan ' ja mevrouw'. Wat was de aanleiding van de 1e wereld oorlog' vraagt ze dan. Ik denk even na en zeg dan ' de moord op Frans Ferdinand op 24 juni 1914'. Verbaasd kijkt ze me aan en gaat daarna weer verder tot de bel gaat. Ik pak mijn spullen in en sta op. Ik loop naar rechts, 'april' hoor ik dan dus ik draai me om. James komt op me af gelopen , dus ik loop weer een soort boos verder. 'Nee wacht' zegt hij dan. Ik loop nog steeds door, maar dan loopt hij naast me, 'het spijt me het was onbeleefd om zomaar weg te lopen maar ik kan heel slecht tegen bloed', zegt hij dan met zijn prachtige lage stem. Oww, dan geeft het niet,zeg ik. Waar moet je nu heen? Vraagt hij als hij mij aankijkt met z'n helder blauwe ogen. Naar, ehm b14. ' wil je misschien dat ik even met je meeloop?' Zegt hij. Jaa graag, zeg ik opgelucht. Hier Naar links zegt hij en houdt de der voor me open. Samen lopen we naar het lokaal, hier is het zgt hij. Dankjewel , zeg ik. Hij geeft mij een knikje en loopt vervolgens weg. Ik stap binnen, en de dag gaat normaal verder. Nog een paar dagen gaan voorbij, en ik kan mijn ogen niet echt van m afhouden.