PREAMBLE : บทนำ

651 2 1
                                    


"ฉันก็ว่าแบบนั้นแหละ ไม่เห็นเขาตั้งนานแล้วเนอะเธอ"

"หรือว่า.. เขาจะโดนจับได้แล้ว?"

"บ้าไม่มีทาง! ฉันเห็นแต่ละครั้งที่เขาวางแผนจะทำอะไร เขาไม่เคยโดนจับได้เลยซักครั้งนะ แกก็รู้"

"ก็จริง.. แต่เขาหายไปนานเกินไปมั้ยอ่ะเธอ อร๊ายยย อย่างน้อยก็ออกมาให้เห็นซักนิดก็ยังดีไม่ใช่หรอ! ท่านคิดนี่ล่ะก็--"



ผมฟังบทสนทนาของคู่หญิงสาวม.ปลายโรงเรียนข้างๆคุยกันพลางหาวไปพลาง หาวววว น่าเบื่อชะมัดเลย ตั้งแต่ที่ผมกลับร่างเดิมได้และได้กลับมาใช้ชีวิตม.ปลายตามปกติ ผมก็ไม่ค่อยได้เห็นหมอนั่นเลย เอาจริงๆก็คือ ไม่เห็นเลย มากกว่า.. ไม่มีทั้งข่าว ไม่มีทั้งจดหมายเตือน สัญลักษณ์กระจอกๆที่เป็นเหมือนสัญลักษณ์ประจำตัวของหมอนั่น ผมไม่ได้เห็นมันมานานแล้ว แต่ถ้าถามว่ามันก็ดีแล้วไม่ใช่หรอมันก็ใช่อยู่หรอก แต่ก็นะ.. แม่น้ำถ้ายิ่งนิ่งเท่าไหร่ มันก็ยิ่งน่ากลัว..

"ชินอิจิ.. นี่ ชินอิจิ!" โมริ รัน เพื่อนตั้งแต่สมัยเด็กของผมยื่นมือมาเขย่าไหล่ผมทำเอาผมหลุดออกจากภวังค์"อื้อ! ว.. ว่าไงรัน มีอะไรหรอ? " ผมหันไปขมวดคิ้วหน้าเนือยๆตอบกลับไป"ฉันเรียกเธอตั้งนานแล้วนะชินอิจิ มัวเหม่ออะไรอยู่" รันขมวดคิ้วตอบกลับมา"แหมฉันก็คิดอะไรเรื่อยเปื่อย ก็แบบ.. ไม่ได้มาโรงเรียนตั้งนานนี่น้า มันน ไม่ค่อยชินมั้ง ฮ่าๆๆๆ" ผมหัวเราะกลบเกลื่อนกลับไป เอาจริงๆผมก็ไม่ได้โกหกหรอกนะ มันก็ไม่ชินจริงๆ ปกติที่ต้องมาเดินกับเจ้าพวกนั้น.. เอ่อ หมายถึงอายูมิจัง มิซึฮิโกะ เคนตะ.. แล้วก็ไฮบาระ เด็กพวกนั้นถึงแม้จะน่ารำคาญไปบางทีแต่ผมก็รู้สึกสนุกที่ได้อยู่กับพวกเขานะ"มีอะไรให้เธอคิดนักหนากันนะอีตาบ้านักสืบ อ๊ะ! กริ่งโรงเรียนดังแล้วรีบไปกันเถอะชินอิจิ!" รันรีบดึงมือผมวิ่งหน้าตื่นเข้าไปในโรงเรียนอย่างรวดเร็ว โธ่ยัยบ้า.. เธอจะเข้าสายซัก 5 นาทีมันก็ไม่เป็นอะไรหรอกเฟ่ย -_-;

Dirty Secrext {KaitoXShinichi} conanWhere stories live. Discover now