Er was eens heel lang geleden in een ver koningrijk een meisje dat gekroond zal worden als konining. Op de dag zelf was ze heel zenuwachtig. Haar moeder was overleden toen ze 2 was en ze heeft ook geen vader meer. Haar bediende heeft voor haar gezorgd tot deze bijzondere dag.
De konining stond in haar kamer haar kleren aan te trekken toen de bediende kwam. Bent u niet heel zenuwachtig voor vandaag, vroeg de bediende. Ja, maar ik wil helemaal geen koningin worden. Maar u bent het verplicht, u kunt niet zomaar nee tegen de kroon zeggen, want dan zal het hele koninkrijk vallen en zullen de rebellen het land overnemen. Ik weet het, zei de koningin. Kom we gaan u aankleden voor de kroning.
Een paar uur later was het dan zover. De koningin kwam door de deur en straalde. Ze had een rode fluwelen jurk aan en droeg een mooie tiara. Ze liep naar voren en beloofde het volk trouw en beloofde het volk altijd te beschermen. Het volk hield van haar en zij hield van het volk. Het zou voor altijd zo blijven, in ieder geval dat dachten ze.
