Λεωφόρος Άυρτον Σέννα 1034, Rio de Janeiro

Κεφάλαιο 3, Από το εννέα στο μηδέν

Ξεχώρισε δυο σακουλάκια,έβγαλε απο το ένα λίγη άσπρη σκόνη πάνω σε ένα χαμηλό,γυάλινο τραπεζάκι που φαινόταν να χρησιμεύει αποκλειστικά γι αυτό τον σκοπό και σχημάτισε δυο λεπτές γραμμές με τον χαρτοκόπτη που βρισκόταν πάνω στο γραφείο του εκεί δίπλα.Τις ρούφηξε απολαυστικά με ένα απο τα γυάλινα καλαμάκια που υπήρχαν σε ένα μικρό βάζο εκεί δίπλα και μετά ανέβηκε επάνω για τον καφέ του,αφού βέβαια κλείδωσε και ασφάλισε τα πάντα πίσω τουΤο λυκόσκυλο τον ακολούθησε χαρούμενο κουνώντας την ουρά του.Ξανακατέβηκε στο γκαράζ για έναν γρήγορο έλεγχο στο αυτοκίνητό του,το σκυλί πάντα μαζί του.Η παλιά Βελότσε ήταν απόλυτα έτοιμη.Αντί να πάρει το ασανσέρ,ακολούθησε ένα μακρόστενο σκοτεινό διάδρομο,που κατέληγε σε μια σκάλα.Απο εκεί,ανέβηκε σε ένα μεσαίο επίπεδο,όπου βρισκόταν η σκεπαστή,θερμαινόμενη μικρότερη πισίνα.Μια άλλη μικρότερη σκάλα οδηγούσε ύστερα στην εξωτερική.Είχε ακόμη ήλιο και κρύο.Προτίμησε έτσι τη μισοσκότεινη εσωτερική,όπου βούτηξε μαζί με το σκύλο του,απολαμβάνοντας ένα ζωογόνο,πρωτόγονο παιχνίδι στο χλιαρό νερό της.Οι μεγάλοι,προεξέχοντες κυνόδοντες και των δυο όντων,έκαναν τις ασκήσεις μέσα στο νερό πιό συναρπαστικές,με τις μουσούδες τους να συγκρούονται απαλά κάτω απο την επιφάνεια,χωρίς να χρειάζεται να δαγκώσουν ο ένας τον άλλο.Το ευεργετικό σκοτάδι είχε πέσει όταν αποφάσισε να ανεβεί στο σπίτι του.Διάλεξε ένα μπέρμπον απο την κάβα,έβαλε μια διπλή δόση στο ποτήρι,χωρίς πάγο και άναψε ένα τζόιντ.Χωρίς να ανάψει φως,κάθισε στην πολυθρόνα του γραφείου του και με ανοιχτές τις σκούρες κουρτίνες άφισε το βλέμμα του να περιπλανηθεί στο στραγγαλισμένο μισοσοσκόταδο έξω,εκείνο το σκούρο μπλε,πεθαμενί χρώμα που δίνει το φεγγάρι στα σύννεφα που προσπαθούν μάταια να το κρύψουν εντελώς.Μια μικρή αψιμαχία κυριαρχίας χωρίς πολλή ουσία έπαιζε,όταν και οι ψηλές λέυκες άρχισαν να κουνιούνται ρυθμικά στο χειμωνιάτικο βοριά της Κηφισιάς.Στο τρίτο ποτό,μεταφέρθηκε στο υπνοδωμάτιο,έριξε μερικά βελάκια στο νταρτ-μπορντ και έκλεισε υπολογιστή και οτιδήποτε άλλο ηλεκτρονικό εξοπλισμό βρήκε μπροστά του,άναψε ένα δεύτερο τζόιντ και μισοξάπλωσε στα κρύα σεντόνια.Το Εμ Τι Βι στην οθόνη μπροστά του συνέχιζε με τη μέτρια,καθοδηγούμενη ψυχεδέλεια και τον ελεγχόμενο αισθησιασμό για κολλημένους σύμφωνα με την αλάνθαστη συνταγή των εμπνευστών του.Για τη μουσική ούτε λόγος να γίνεται.Ο Γουλφ νύσταξε,τα σκουπίδια της αμερικάνικης μουσικής Τι Βι τον βοήθησαν να κοιμηθεί γρήγορα παρέα με τους διασκεδαστικούς εφιάλτες του.Είχε καταφέρει να ξεπετάξει απο πάνω του το τζετ λαγκ σε 24 ώρες.