My secret romance with the bad boy (on hold)

Κεφάλαιο 1

 Ήταν η ώρα για ύπνο όμως η Alice ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι της και περίμενε με αγωνία όπως κάθε μέρα τη μητέρα της να κοιμηθεί. Η ζέστη ήταν αφόρητη και ο ιδρώτας έσταζε στο πρόσωπό της. Σηκώθηκε από το κρεβάτι. Έκλεισε την πόρτα του δωματίου της προσεκτικά και πήγε στον διάδρομο. Έριξε μια μάτια στο δωμάτιο της μητέρας της για να ελέγξει αν είχε ξαπλώσει . Προχώρησε κατεβαίνοντας βιάστηκα τα σκαλιά της ξύλινης σκάλας. Πήγε στην κουζίνα και έβαλε ένα ποτήρι νερό. Κοίταξε την ώρα. Είχε αργήσει. Ανέβηκε τρέχοντας την σκάλα , έτρεξε στο δωμάτιό της και ντύθηκε. Έκλεισε την εξώπορτα και άρχισε να τρέχει .

Όταν έφτασε στην εξώπορτα του σχολειού συνειδητοποίησε ότι κανείς άλλος δεν βρισκόταν εκεί. Παρόλα αυτά ήταν αποφασισμένη να περιμένει όσο χρειαστεί. Όμως καθώς η ώρα περνούσε άρχισε να απελπίζεται' κι αν δεν ερχόταν; «Μου υποσχέθηκε πως αυτή τη φορά θα είναι συνεπής. Ξέρει πως είναι επικίνδυνο να λείπω από το σπίτι για πολύ. Μα πού είναι;», σκεφτόταν. Μια ώρα είχε περάσει' έχασε την υπομονή της. Καθώς άρχισε να κατευθύνεται προς το σπίτι της ένιωσε πως κάποιος την παρακολουθούσε. Με την καρδιά της να χτυπά όλο και γρηγορότερα επιτάχυνε το βήμα της και τελικά το έβαλε στα πόδια όμως ο άγνωστος συνέχιζε να πλησιάζει. Τρομοκρατήθηκε και μέσα στην αγωνία της να ξεφύγει σκόνταψε. Πανικόβλητη σηκώθηκε και προσπάθησε να απομακρυνθεί. Τότε ήταν που ένιωσε κάποιον να την αρπάζει από τον ώμο. Της κόπηκε η ανάσα. Ήταν έτοιμη να ουρλιάξει όταν αναγνώρισε την οικεία μυρωδιά. Γύρισε και ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο μαζί του. Την κοιτούσε ανήσυχος. Δεν πρόλαβε να αρθρώσει λέξη και την αγκάλιασε σφιχτά. «Είσαι καλά;», της ψιθύρισε. Και τότε ήταν που κατάλαβε πως το πόδι της αιμορραγούσε. Χωρίς να πει λέξη την σήκωσε στην αγκαλιά του. «Συγνώμη αυτό είναι δικό μου λάθος», προσπάθησε να απολογηθεί. «Όχι δεν είναι. Απλώς ήμουν απρόσεκτη. Ας το ξεχάσουμε.» «Απλώς συγνώμη που άργησα, είμαι τόσο ηλίθιος που σε έκανα να περιμένεις. Συγνώμη όμως οι γονείς μου κάτι έχουν αρχίσει να υποψιάζονται και έπρεπε να είμαι ιδιαίτερα προσεκτικός.»

Είχαν φτάσει πλέον στο σπίτι της όταν συνειδητοποίησε πως είχε χάσει τα κλειδιά της. Κι ενώ στέκονταν αναποφάσιστοι, η εξώπορτα άνοιξε και μια εξαγριωμένη μαμά της Alice βγήκε έξω. «Το ήξερα πως κάτι έτρεχε και τώρα σε βρίσκω να γυρνάς μαζί με αυτόν νυχτιάτικα. Και τι έπαθε το πόδι σου; Λοιπόν έχω φτάσει στο όριό μου. Alice μπες μέσα τώρα και εσύ φύγε. Από εδώ και πέρα κομμένες οι έξοδοι και φυσικά δεν πρόκειται να ξανασυναντηθείτε.», είπε με μια ανάσα καθώς έσπρωχνε την κόρη της προς το σπίτι. Η Alice δεν πρόλαβε καν να διαμαρτυρηθεί καθώς παρακολουθούσε την πόρτα να κλείνει. Η μητέρα της την έσυρε κυριολεκτικά μέχρι το κρεβάτι της και έφυγε κλειδώνοντας την πόρτα πίσω της. Η Alice άρχισε να κλαίει μόνη της στο άδειο δωμάτιο μέχρι που την πήρε ο ύπνος από την εξάντληση.

Γεια σας! αυτό είναι το πρώτο κεφάλαιο! Ελπίζω να είναι αρκετά καλό. Θέλω απλά να σας προειδοποιήσω πως δεν πρόκειται να μάθετε ποιος είναι το αγόρι της ακόμα(συγνώμη που γίνομαι κακιά!) γράψτε μου τα σχόλιά σας. Είναι σημαντικό για μένα να ξέρω τι σκέπτεστε για αυτό το πρώτο κεφάλαιο. Σε μερικά κεφάλαια θα σας αναφέρω κάποιες κοπέλες που γράφουν καταπληκτικά και πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσετε τις ιστορίες τους. Και η πρώτη είναι η RitsaIfigeneia