Βαρέα και ανθυγιεινά

κεφάλαιο 25

«Τι έπαθες;» την ρώτησα σχεδόν ασθμαίνοντας.

«Μπορεί να μας δει κάποιος!» μου απάντησε κοιτάζοντας πίσω μου, δεν της έδωσα σημασία και συνέχισα να την αγγίζω και να την φιλάω, δεν μπορούσα να ξεκολλήσω από πάνω της ούτε και ήθελα. Με χτύπησε άλλη μια φορά και αντί να σταματήσω δάγκωσα το χείλος της, την ήθελα πολύ και από την στιγμή που είχε συμφωνήσει δεν με σταματούσε τίποτα!

«Κυριε Συμ..» Άκουσα τον παρκαδόρο και ευτυχώς τον διέκοψα πριν προλάβει να πει το επίθετο μου.

«Κοντίδης!» τον διόρθωσα «Το έφερες; Άργησες!» είπα σαν επίπληξη μιλώντας του νευριασμένα. Παραλίγο και θα μου είχε κάνει χοντρή μαλακία. Της άνοιξα την πόρτα του μαύρου τζιπ και σχεδόν την έσπρωξα μέσα. Έπειτα κάθισα στην θέση του οδηγού και έβαλα μπροστά προσπαθώντας να χαλαρώσω, δεν θα άφηνα τίποτα να μου χαλάσει την διάθεση, όχι με την Χριστίνα δίπλα μου! Στη διαδρομή δε μιλούσαμε ιδιαίτερα, φαινόταν λίγο νευρική και ήλπιζα να μην άλλαζε γνώμη.

«Που πάμε;» στη φωνή της διέκρινα κάποιο δισταγμό.

«Σπίτι μου!» με το χέρι μου χάιδεψα απαλά το πόδι της και την ένιωσα να ανατριχιάζει. Χαιρόμουν που την επηρέαζα, θα φρόντιζα να περνούσε πάρα πολύ καλά απόψε μαζί μου, στο κρεβάτι μου, ήθελα να με νιώθει και να με θυμάται για αρκετές μέρες...

Μόλις φτάσαμε στην πολυκατοικία μου, πάρκαρα το αυτοκίνητο στην θέση μου στην πυλωτή δίπλα στην μηχανή μου. Η Χριστίνα βγαίνοντας έξω της έριξε μία επικριτική ματιά και ξεφύσησε.

«Ακόμα τα έχεις με τη μηχανή μου;» την ρώτησα χαμογελώντας.

«Ναι! Πήγε να με πατήσει!» την πλησίασα και έπιασα μια τούφα από τα μαλλιά της,

«Δεν το έκανα επίτηδες... το ξέρεις! Θα σε πάω βόλτα μια μέρα... θα σου αρέσει!»

«Δε το νομίζω...» μου απάντησε και έσμιξε τα φρύδια της σκεπτική.

Πριν προλάβει να αρνηθεί άλλη μία μου πρόταση, την τράβηξα προς την είσοδο και την οδήγησα στο ασανσέρ. Πριν οι πόρτες προλάβουν να κλείσουν τα χέρια μου βρέθηκαν πάνω της, και το στόμα μου άρχισε να αφήνει μικρά φιλιά και δαγκωματιές στον λαιμό της. Βογκούσε από ευχαρίστηση και χωρίς να το σκεφτώ συνέχισα... της κατέβασα το φόρεμα από την μία πλευρά και τα χείλη μου κινήθηκαν στον ώμο της και κατέβηκαν μέχρι το μπράτσο της... οι καινούριοι αναστεναγμοί που βγήκαν από τα χείλη της με έκαναν πιο θρασύ και κατέβασα περισσότερο το φόρεμα αποκαλύπτοντας το ένα της στήθος καλυμμένο με δαντέλα. Σχεδόν γρύλισα όταν διέκρινα την σκουρόχρωμη ερεθισμένη θηλή της και έσκυψα για να την γευτώ ελευθερώνοντας το από το σουτιέν που το συγκρατούσε.