Βαρέα και ανθυγιεινά

κεφάλαιο 5

«Λέγε ότι θέλεις! Εμένα και η Χριστίνα και η Λυδία μου φανήκαν μια χαρά κορίτσια.» άπλωσε τα πόδια του στον καναπέ και χαμογέλασε αυτάρεσκα.

«Η τρελή ποια από τις δύο είναι;» καιγόμουν από περιέργεια να μάθω το όνομα της αλλά δεν θα του το έδειχνα. Εκείνος με κοίταξε λοξά για λίγο και μου απάντησε.

«Η Χριστίνα! Ωραία γκόμενα και αυτή αλλά δεν είναι ο τύπος μου, είναι λίγο απότομη, άγρια...και όπως όλοι είδαμε χθες απρόβλεπτη!!» το βλέμμα του ήταν γεμάτο υπονοούμενα αλλά έκανα πως δεν το παρατήρησα.

«Καλά, θέλω να μάθεις το τηλέφωνο της σήμερα που θα βγείτε.»

«Τι λες ρε; Τι θα πω στην Όλγα; Θέλω το τηλέφωνο της φιλενάδας σου; Θα με ρωτήσει τι το θέλω και θα έχει και δίκιο!» αν την έτρεμε από τώρα αναρωτιόμουν τι θα γινόταν αργότερα, αν συνέχιζαν.

«Πες της, ότι το θέλω εγώ! Για να της δώσω ένα μάθημα που θα της μείνει αξέχαστο!» θα φρόντιζα να με θυμάται για πάντα από εδώ και πέρα!

«Το μόνο που μπορώ να σου υποσχεθώ είναι ότι θα τη ρωτήσω, αν μου πει όχι τελείωσε.» ήταν απόλυτος.

«Καλά, έχω και άλλους τρόπους να το μάθω.» πόσο δύσκολο θα ήταν να την πετύχω ξανά; Και τις δύο φορές την είχα συναντήσει στην περιοχή της Καλλιθέας άρα κάπου εδώ θα σύχναζε...

Όταν ήρθε η παραγγελία μας καθίσαμε στο τραπέζι και όσο τρώγαμε συζητούσαμε για τις δουλειές που είχαμε να τελειώσουμε στην οικοδομή. Όλα γίνονταν με χρονοδιάγραμμα και σχεδόν πάντα ήμασταν μέσα στους χρόνους. Δουλεύαμε με πρόγραμμα και ο καθένας ήταν στο πόστο του. Όλα αυτά τα χρόνια λίγους μάστορες είχα αλλάξει και εκείνους επειδή δε φέρονταν σωστά. Οι άνθρωποι που ήταν μαζί μου, ήταν δουλευταράδες, φιλότιμοι και άξιοι! Με εκτιμούσαν και τους εκτιμούσα, ήμασταν σαν μια δεμένη οικογένεια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν τους έβαζα στην θέση τους όταν αντιλαμβανόμουν κάτι που με ενοχλούσε. Πάνω στην συζήτηση θυμήθηκα ότι τη Δευτέρα θα ερχόταν η καινούρια αρχιτέκτονας στην οικοδομή. Είχα μάθει ότι είχε κάνει πολύ καλή δουλειά στην Πάτρα και ο ξάδερφός μου, που ήταν επικεφαλής σε εκείνο το συνεργείο ήταν ενθουσιασμένος, όχι μόνο για την εξυπνάδα και τον επαγγελματισμό της αλλά και για την ομορφιά της! Ανυπομονούσα να διαπιστώσω από κοντά αν όλα όσα μου είχε πει ήταν αλήθεια ή απλά δικές του υπερβολές.

«Με πήρε τηλέφωνο ο Ιάσωνας και με ενημέρωσε ότι από τη Δευτέρα θα επιβλέπει το έργο η καινούρια αρχιτέκτονας.» του είπα τσιμπολογώντας από το πιάτο μου.