Günlerden cumartesi. Saat huzursuz olduğum dakikalara tekabül ederken tek düşündüğüm biran önce akşam olmasıydı. En güzel kıyafetlerimi hazırlamış benim için önemli bir husus olan sorunun cevabını öğrenmem için saate hışım etmiştim. Aylardır beni derinliğe sürükleyen merakın sonucu öğrenmem içindi her şey.
Her şey olması gerektiği gibiydi. Meraktan öteye gidemeyecek kadar cesaretsizdi duygularım. Rüya olmasını dileyemeyecek kadar cesaretsiz duygular... Saçlarıma özenmeme sebebiyet veremeyecek kadar cesaretsiz duygular. Ya da giyeceğim kıyafetin rengine bile düşünecek kadar çileden çıkmış.
Her şey senin için.
Senin kim olduğunu biliyordum. Ama bana verdiğin değeri ölçemeyecek kadar da göz ardına atmıştım her şeyi. Herkese karşı açık sana karşı kör olmuştum. At gözlüğü misali umutsuzdum ve bir o kadar da boş...
Pişmanlık olmasa da vicdan azabı ile baş başa kalmıştım şimdi. Her şey dolu iken boşa dönmüştü sanki. Bulutlara baktığımda gördüğüm huzur yoktu artık. Sadece geride kalmış olmanın vermiş olduğu tuhaf rahatsızlıktı beni meşgul eden.
Gideceğini bilmediğim gibi beni sevdiğini de bilemedim. Şimdi tüm aşk şarkıları senin adına yazılsa anlatamaz hiçbiri derdini. Anlatsalar da ben anlayamazdım bencilliğimden. Anlatmak isteseler de sen anlattırmazdın utancından. Ama artık hiçbir şey durduramaz beni. Bu zamana kadar yaptığın her şey benim içindi. Bundan sonrası senin için...
SENİN İÇİN
YAKINDA...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENİN İÇİN
Romance''Ben bunu yazarken acı çekiyorum, sen okurken nasıl katlanıyorsun?'' YAKINDA...
