Wizard's tale "The Dark Night Clan Rebellion

Chapter 7

sa gitna ng ritual circle lumabas ulit yung upuan, at doon ako pinaupo

nung nandon na ko, tinignan ko yung hari

di parin nawawala ang ngiti nya

as if namang mapapapayag nya ko no!

"Princess Elysse" sabi nya sabay tayo at nag lakad paikot kung saan ako nakaupo

"pumayag ka na, kailangan ka ng palasyo" nasa harap ko na sya at hinawakan nya ang magkabila kong balikat

"di ba kayo nakakaintindi!, I said no!, kahit anong gawin nyo di ko gagawin kung ano man ang gusto nyo!"

pwersahan kong tinanggal yung kamay nya sa balikat ko at nagawa ko naman

pero nalito ako sa expression nya, dapat eh nakasimangot na sya, pero nakangiti parin sya at naglakad ulit papunta sa may likuran ko

"talaga?, di mo gagawin!, kahit ang kapalit ay...." iniikot nya ang upuan ko at ihinarap ako sa isa sa pintong nakabukas,, maya-maya pa lumabas ang yung si Mistogan at may bitbit itong---".. ay buhay nya?"

nanlaki ang mga mata ko sa nakita ko

feeling ko tumakas na lahat ng dugo sa muka ko pagkakita ko pa lang sa sugatang muka ni "Dustin"...

napahawak ang dalawang kamay ko sa bibig ko na nakanganga sa sobrang gulat

pano nangyaring nandito sya?,

bakit sya pa?,,,

"HAHAHAHAHA" malakas na tawa ng hari habang lumalapit kay Dustin

"bakit prinsesa,kilala mo ba ang mortal na ito?, may pangungutya sa tono nya,

gusto kong tumayo pero di ko maigalaw ang mga paa ko?,

dahil sa spell

hindi, dahil sa takot,,

hinawakan ng hari yung sa may bandang baba ni Dustin at iniangat nya ito,

"hindi mo kilala?", tanong ulit nya ng di ako sumagot sa una nyang sagot..

anu nang gagawin ko,,,

YANA! TULUNGAN MO AKO,,,,

gusto kong sumigaw pero hanggang sa isip ko na lang magagawa,

pakiramdam ko kinakapos na sa oxygen ang utak ko

di ako makapag isip

halos di ako makahinga,

pero ayaw kong mawalan ng malay

ayokong pag mulat ko

wala na ang kaisa-isang taong laging nandyan sa tabi ko

ang taong mahalaga para sakin

"kung gayong, di mo sya kilala, mabuting patayin ko na sya"

isang kulay violet na liwanag na naghugis na matulis na bagay na anytime lalaslas sa leeg ni Dustin

"WAG!" malakas na sigaw ang pinakawalan ko,

"wag, please! wag!" naiyak na ko, dahan dahan nang nababasa ng luha ko ang pisngi ko

"anong sinabi mo prinsesa?, wag?" umalis sa tabi nila Mistogan ang hari at tumayo ito malapit sakin

"please, kunin nyo na lahat wag lang ang buhay nya" at habang sinasabi ko yon, namalayan kong kumilos ang katawan ko, paalis ng silya, hindi para tumakas

kundi para lumuhod sa harap nya at magmakaawa, tuloy parin ako sa pag-iyak, humahagulgol na ko sa pagiyak habang nakatungo at nagmamakaawa, hawak ng paa ng hari,