Aşk Çıkmazı (RAFLARDA)

1.Bölüm - RÜYA

Aysima zeki bir kızdı ve her şeyin farkındaydı. "Anlatamazsın, sadece ağlatırsın sen Ceyhun." dedi gözyaşlarına hakim olmaya çalışarak. Öfkesi, yerini üzüntüye bırakıyordu yavaş yavaş. Diğer kız da hızla üzerini giyinip evden gitmişti zaten.

Sırtını duvara yasladı Aysima. "Sadaka istemedim senden sadakat bekledim sadece. Halbuki sadık olmayana sadaka bile verilmemeliymiş. Sana sevgimi, kalbimi, bedenimi verdiğim için çok pişmanım." Üzüntüsünü bastıramayarak gözlerinden bir damla yaş süzüldü Aysima'nın.

İçini dökünce biraz rahatladı. Gözyaşlarını sildi. "Bundan sonra değil seninle aynı evde, aynı cümlede bile yer almam." diyerek kapıya doğru yürüdü. Tamda o sırada Ceyhun onu kolundan tutup çekti.

Öfkeyle "Bırak beni Ceyhun!" dedi ve kolunu ondan kurtarıp kapıdan çıktı.

"Aysima Aysimaa uyan artık Aysima." diyerek onu sarsan ev arkadaşı İkra'nın çabalarıyla uyandı Aysima. Aslında her şey bir rüya daha doğrusu kabustan ibaretti.

Hafifçe başını yastıktan kaldırdı. Karşısında duran ve onu uyandırmaya çalışan arkadaşını gördü. "Neyse ki rüyaymış..." diyerek derin bir oh çekti Aysima.

"Oh be nihayet uyanabildin. Kan, ter içinde kalmışsın kızım. Bir saattir seni uyandırmaya çalışıyorum. Uykunda bağırıyordun, kabus mu gördün?" diye sordu İkra telaşlı bir şekilde.

"Anlatırım birazdan, önce bir kendime geleyim de." diyerek yatakta doğruldu ve oturur vaziyette durdu.

"Boşuna uğraşma bu yatakta kendine gelemezsin." diyerek dudak büktü İkra.

"Neden? Neyi varmış yatağımın?" Bir yandan gözlerini ovuşturuyor öte yandan İkra'nın ne söylemek istediğini anlamaya çalışıyordu.

"Tatlım bu yatak örtüsü senin kadar tatlı değil. Değiştir artık şunu. Ne bu böyle çiçekli, böcekli? Yatak örtüsü değil de sanki bitki örtüsü." Eliyle örtüyü tutup çekmeye çalıştı. "Hem kalk hadi kahvaltı yapalım, şirkete geç kalacağız."

"Kızım dur düşüreceksin." dese de Aysima durduramadı arkadaşını. İkra örtüyü çekiştire çekiştire Aysima'nın yataktan kalkmasını sağladı. "Uf tamam ya kalktım."

Ayağa kalkıp yatağını toplarken bir yandan da İkra'ya cevap vermeyi ihmal etmedi. "Kızım yatak örtüsü böyle olur zaten. Siyah bir çarşaf mı örteyim? Zaten doğru düzgün uyuyamıyorum... Senin gibi kuru kafa resimli örtüler mi sereyim? Üstelik onları nereden buldun onu da anlamış değilim."

"Neyse onu boşver de sen ne gördün rüyanda onu anlatsana? Geldiğimde kan ter içinde, inliyordun."

Aysima düzelttiği yatağın üzerine oturdu ve derin bir nefes aldı. "Çok kötü kabus gördüm ya korkunçtu. İyi ki uyandırdın." Yüzünden düşen bin parçaydı.

"Kızım senin kabuslarından kurtulabilmen için, gaflet uykusundan uyanman gerekiyor." İkra her şeyin farkındaydı. Aysima'nın bilinç altında yatanları biliyordu ve onun için endişeleniyordu.

"Sabah sabah yine başlama" diyerek kalktı yataktan. Yüzünü yıkadıktan sonra önden fermuarlı mini bir deri etek ile beyaz şifon bir bluz giydi. Mini etekler Aysima'nın olmazsa olmazıydı. Ardından kahvesini doldurup kahvaltı masasına oturdu. Ama kahvaltı yapmadı. Gördüğü rüya yüzünden iştahı kaçmıştı Aysima'nın. Sadece kahvesini içmekle yetindi.

İkra da siyah pantolonunu ve siyah kazağını giydi, kollarını bileğinden az yukarı katladı. Ardından kendine bir omlet hazırladı.

Kahvaltıdan sonra şirkete gitmek üzere Aysima'nın Audi marka arabasına binip yola koyuldular.