Έρωτας μετ' εμποδίων

Έρωτας μετ' εμποδίων Chapter 18

Με έφερε κοντά του, τραβώντας με ελαφρά από το χέρι, και με φίλησε...

-Λοιπόν, κατεβαίνω να πάρω τσιγάρα, θες κάτι;
-Άσε, θα πάω εγώ... Θέλω να κάνω και μια βόλτα...
-Όπως θες...

Έκανα έναν πρόχειρο κότσο τα μαλλιά μου, φόρεσα παπούτσια και έφυγα... Μια και το περίπτερο ήταν κοντά, πήγα με τα πόδια...

[...]

Ήταν νύχτα... Καθώς προχωρούσα προς το σπίτι, είδα έναν περίεργο τύπο, να έρχεται στην αντίθετη κατεύθυνση με εμένα... Δεν κατάλαβα πως ή τι έγινε... Απλά ένιωσα κάτι αιχμηρό να διεισδύει δίπλα από την κοιλιά μου... Το τελευταίο που θυμάμαι είναι μια κοπέλα να καλεί βοήθεια...

[...]

Ξυπνάω σε ένα λευκό δωμάτιο... Νοσοκομείο... Κάνω να σηκωθώ αλλά δεν τα καταφέρνω... Πονάω... Με την άκρη του ματιού μου, διακρίνω τον Άρη να κοιμάται σε μια καρέκλα...

-Άρη...
-Επιτέλους, συνήλθες!
-Τι έγινε;
-Κάποιος σε μαχαίρωσε καθώς επέστρεφες σπίτι...
-Πότε θα φύγω;
-Δεν ξέρω... Θα μας πει η γιατρός...

**Ari's POV:

Για μια στιγμή νόμιζα πως θα την χάσω... Ευτυχώς, απ' όσο μας είπε η γιατρός, το τραύμα ήταν επιφανειακό αλλά υπέστη ένα αιμορροϊκο σοκ... Ευχαριστώ το Θεό που το κορίτσι μου είναι εδώ, μαζί μου...**

-Δεσποινίς μου, είστε πολύ τυχερή που το τραύμα ήταν επιφανειακό! Πάραυτα, θα μείνετε δύο ημέρες για προληπτικούς λόγους και μετά είστε ελεύθερη! Και τον πρώτο μήνα, όχι απότομες κινήσεις και προς θεού, όχι βάρη!
-Σας ευχαριστώ γιατρέ...

-Είσαι καλά;
-Ναι... Απλά πονάω λίγο...
-Με ανησύχησες!
-Δεν το 'θελα...

Προσπάθησα να βολευτώ λίγο καλύτερα στο κρεβάτι αλλά μάταια... Ο πόνος ήταν τέτοιος που δεν μου το επέτρεπε...

-Πονάς;
-Αρκετά...
-Τι μπορώ να κάνω ώστε να απαλύνω τον πόνο;
-Έχεις μαζί σου την κιθάρα;
-Εντελώς συμπτωματικά ναι!
-Παίξε μου κάτι, το έχω ανάγκη!
-Σε δύο λεπτά είμαι πίσω...

Επέστρεψε κρατώντας την κιθάρα του... Ξεκίνησε να παίζει το tonight των Reammon... Ήξερε πως ήταν ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια...

[...]

Ο καιρός περνάει γρήγορα... Μέσα σε ένα καλοκαίρι έχουμε ζήσει τόσα πολλά... Κι άλλα τόσα τέσσερα χρόνια τώρα... Αρκετά για να μας πείσουν πως είμαστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον... Τυχαία, μου ήρθαν στο μυαλό ο Βαγγέλης με την Μαριάννα...Του είχε πει πως είναι έγκυος... Έχουν ξετρελαθεί και οι δύο τους στην ιδέα του μωρού... Χαίρομαι πολύ γι' αυτούς...

[...]

Κοντεύουν πια Χριστούγεννα... Έχουμε κανονίσει να τα περάσουμε έξω τους φίλους μας... Και την πρωτοχρονιά, θα είμαστε στο σπίτι μου... Καιρός κιόλας να γνωριστούν και οι γονείς μας...

[...]

Απλώνω μια στρώση κραγιόν στα χείλη μου και είμαι έτοιμη... Κοιτάω το είδωλό μου στον καθρέφτη μια τελευταία φορά... Η μαύρη, ψηλομέση, στενή, midi φούστα μου έρχεται σε αρμονία με το τζιν πουκάμισο και τα μαύρα μποτάκια μου...

-Μωρό μου, είσαι έτοιμη;
-Ναι, έρχομαι!

Αρπάζω το δερμάτινο μου από την κρεμάστρα και την τσάντα μου από την πολυθρόνα... Μόλις βλέπω το τον Άρη, χαμογελώ αλλά σύντομα αυτό το χαμόγελο καλύπτεται από τα γέλια μας... Προφανώς έχουμε τις ίδιες στυλιστικές απόψεις... Εκείνος φοράει ένα τζιν πουκάμισο, μαύρο παντελόνι και μαύρα μποτάκια σε στυλ marten...

-Ούτε συννενοημένοι να ήμασταν!

Μου γελάει και μου δίνει το χέρι του... Μπλέκω τα δάχτυλα μας και κατεβαίνουμε στο αυτοκίνητο...

[...]

Η ατμόσφαιρα στο μπαράκι είναι άκρως εορταστική... Παρέες χορεύουν και πίνουν μετά μανίας... Ότι καλύτερο...

[...]

Η αλήθεια είναι πως είχα αρκετό καιρό να περάσω τόσο καλά... Είχα πιει λιγάκι παραπάνω αλλά όλα καλά!
Γυρνώντας σπίτι, είχα κεφάκια... Προσπάθησα για κάτι παραπάνω αλλά μάταια...

-Σε θέλω δικό μου... Τώρα...
-Όχι μωρό μου... Όταν θα σου κάνω έρωτα, θα είσαι νηφάλια...

Ήταν το τελευταίο πράγμα που θυμόμουν πριν βυθιστώ σε έναν βαθύ ύπνο...

Hey! Hey! Τι κάνετε; Πώς περνάτε τις τελευταίες μέρες της ελευθερίας σας πριν ανοίξουν τα σχολεία; Ελπίζω όλα να κυλάνε όμορφα... Και τώρα που το θυμάμαι, σας χρωστάω κάποια #Varianna και #Joe chapters... Θα προσπαθήσω να τα ανεβάσω σύντομα! ♥ Φιλούθκια♥

★Rose Colours★