Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
«ខ្ញុំមានមោទនភាពណាស់ មិត្តភក្តិសរសើរថាខ្ញុំពូកែរើសដៃគូបណ្ដើរស្រស់ស្អាតគ្មានគូប្រៀបសោះ» លោកសុង
«ត្រូវអរគុណដែលលោកទិញកញ្ចប់ម៉ាស្សាស្បែក VIP ឲ្យខ្ញុំ ពិតជាល្អណាស់ ខ្ញុំមានភាពជឿជាក់ជាងមុនច្រើន» ថេយ៉ុង
«យើងទៅរាំទៅល្អទេ?» លោកសុងឈោងប្រុងកាន់ដៃតូចឲ្យឡើងទៅរាំស្លូជាមួយខ្លួន ប៉ុន្តែថេយ៉ុងក៏ធ្វើជាឈឺក្បាល
«អូយ...សុខៗស្រាប់តែឈឺក្បាល ខ្ញុំសុំនៅអង្គុយមើលគេសម្ដែងតន្ត្រីវិញណាលោក» បែបនេះបានមើលហើយមិនចាំបាច់ឲ្យលោកសុងលូកលាន់អោបរឹតបានទៀត ឆឹស! កុំមកចង់ដាក់នុយដូរយកចំនេញធំឲ្យសោះ ថេយ៉ុងមិនចាញ់បោកទេ
«បាទ នៅអង្គុយមើលគេសិនក៏បាន» មាត់ និយាយតែមុខមិនសូវស្រស់ទេ ដៃក៏បក់ហៅអង្គរក្សឲ្យមកជិតហើយខ្សឹបប្រាប់បែបស្ងាត់ៗមួយភ្លេត ឯរាងតូចរវល់តែសប្បាយនឹងភ្លេងដែលខ្លួនចូលចិត្តក៏ភ្លេចខ្លួនដែរ
«នេះបាទភេសជ្ជៈខាងកម្មវិធីសម្រាប់ភ្ញៀវ» អ្នករត់តុលើកកែវស្រាមកជូនថេយ៍ និងលោកសុង
«អរគុណ កំពុងតែស្រេកទឹកផង» ថេយ៍
«នេះមិនមែនទឹកទេ ជាស្រាតម្លៃថ្លៃនិងមានអាយុកាលយូរមកហើយ» លោកសុង
«កាន់តែចូលចិត្តទៀតហើយ សុំក្រេបបន្តិចណា អ្អឹមមម ជាតិខ្លាំងណាស់» 😃 និយាយពីថាឃើញស្រាមិនបានទេម្នាក់នេះ លើកមុនផឹកឡើងមើលមុខអ្នកណាលែងស្គាល់ម្ដងហើយ លើកនេះកុំភ្លេចថាមកជាមួយលោកសុងផង តិចឡូរដាក់ជ្រុល
«បើចូលចិត្តក៏ញ៊ាំឲ្យច្រើនចុះណា កុំបារម្ភ ចាំខ្ញុំជូនថេយ៍ទៅផ្ទះ» លោកញញឹមចុងមាត់ហាក់មានប្រៀបត្រង់ថាក្នុងនេះសុទ្ធគ្នីគ្នារបស់លោកទាំងអស់ ។ ដាច់1កែវហើយថែម1កែវទៀត ថែមៗរហូតដល់មើលក្រុមតន្ត្រីចេញជា 2ក្រុមហើយនេះ មើលមុខ លោកសុងក៏ចេញ 2នាក់ដែរ
«អ្ហូ...ខ្ញុំយល់ថាទីនេះដូចជារញ៉េរញ៉ៃពេកហើយ មានកន្លែងផ្សេងស្ងាត់ជាងនេះទេ?» ថេយ៉ុងស្រវ៉េស្រវ៉ារកផ្លូវងើបចេញ ជាឱកាសសម្រាប់លោកសុងក្នុងការធ្វើជាសុភាពបុរសហើយ
«បើដើរមិនកើតចាំខ្ញុំគ្រាចុះណា មោះ!» លោកដឹងថារាងតូចស្រវឹងហើយ ស្រាមួយនេះមានជាតិអាល់កុលខ្ពស់ មនុស្សធម្មតាៗ ទប់វាមិនជាប់ឡើយ គាត់មិនឲ្យកូនចៅតាម ទៅជាមួយទេ ស្ម័គ្រចិត្តគ្រានាងបិសាចទៅឆីស្ងាត់ៗតែម្នាក់ឯង
«យឺតៗណា៎...»
«អ្អឹមម លែងចង់ទៅហើយ...» ថេយ៉ុងរុញ លោកសុងខ្ទប់ជញ្ជាំងវិញម្ដង ហៃយ៉ា...ចង់យ៉ាងមិចហ្នឹង? នេះស្រាខ្លាំងបញ្ឆេះក្ដៅខ្លាំងទាន់ហន់ដល់ម្លឹងឬ?
«ថេយ៍ហ្អា៎...» លោកសុងលើកដៃក្រសោបចង្កេះរាងតូចហើយអោនមុខបំណងថើបស្រង់ក្លិនគល់ករបស់រាងតូច ហើយនេះក៏ជាឱកាសសម្រាប់បិសាចតូច បានអោនទៅកៀកត្រង់ករបស់លោកវិញដែរ អ្នកណាឆីអ្នកណាឲ្យប្រាកដ??
ថេយ៉ុងភ្នែកឡើងក្រហម ចង្គូមចាប់ផ្ដើមលូតវែងភ្លាមៗ ប៉ុន្តែលោកសុងមិនបានដឹង ទេ ព្រោះកំពុងតែគិតថាថេយ៉ុងចង់ថើបលោកវិញ 🤦♀️
«ថេយ៍លេងអីអញ្ចឹងទេ ហ្ហឹសៗ...» កំពុងតែសើចដើមកតិចៗ ឈ្លក់វង្វេងនឹងក្លិនកាយរាងតូច ឯអ្នកម្ខាងហារមាត់បម្រុងនឹងខាំកលោកសុងទៅហើយ
ហ្វឹបបប!!! ស្រមោលខ្មៅតាមមកចាប់ឆក់ ទាញកាយរាងតូចផ្ញាកមកក្រោយមួយទំហឹង ឯលោកសុងវិញខកចិត្តខ្លាំងមិនស្ទើរ តើអ្នកណាហ៊ានមករំខានក្ដីសុខរបស់លោក ទៅវិញ?
«ឯងជាអ្នកណា?»
«យើងជាប្ដីគេ!» សម្លេងមាំកំណាចបន្លឺជាមួយសម្លេងគ្រហឹមរបស់ចចកឡើងមកធ្វើឲ្យលោកសុងចាប់ផ្ដើមព្រឺរក្បាល
សំប៉ោងងាកឆ្វេងងាកស្ដាំរកកូនចៅមកជួយ
«អា..! អាមនុស្សឡប់សតិ ថេយ៍ជាមនុស្សរបស់យើង ឲ្យគេមកវិញ» លោកសុង
«យើងមកជួយឯងច្រើនជាង» ជុងហ្គុកតប ទាំងងាកមើលមុខបិសាចតូចដែលឈរស្ទើរតែមិនជាប់ទៅហើយ
«ជួយស្អីឯង? អង្គរក្ស! ឯណាពួកអង្គរក្ស? អក៎អូយ...» មួយជើងផ្កាប់មុខសន្លប់ស្ដូកពីកម្លាំងជើងរបស់ជុងហ្គុក មិនចាំបាច់ហៅកូនចៅឯណាទេ មិញនេះបើជុងហ្គុកមកមិនទាន់លោកត្រូវថេយ៉ុងខាំបឺតឈា/មបាត់ទៅហើយ គេស្រវឹងមិនអាចគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ខ្លួនឯងបានទេ
មកដល់ខាងក្រៅជុងហ្គុករុញផ្ទប់កាយតូចនឹងជញ្ជាំងលឺសូរតែផឹបបប!!
«នែ! យើងពិតជាហួសចិត្តណាស់ ហ្ហើស! មើលការតែងខ្លួនចុះ» ជុងហ្គុកតាមឃាំងដៃសងខាងនិងមើលលើមើលក្រោមលើការស្លៀកពាក់របស់ថេយ៉ុង ដូចជាកំពុងមកទាក់លោកសុងច្បាស់ៗ យ៉ាងណាក៏ស្អាតរហូតដល់ទាក់ទាំងភ្នែកចចកខ្លះដែរ
«អ្អឺមម អាណាមករអ៊ូស្អីវ៉ើយ ថ្លង់ណាស់» ថេយ៉ុងមិនបើកភ្នែកទេតែដៃបក់ដូចបក់រុយបក់មូសដែលរងីវនៅកៀនត្រចៀករបស់ខ្លួន ឈរស្ទើរតែមិនជាប់ផងនៀក
«ហ្ហឿយ...នាងបិសាចកំហូច» ជុងហ្គុកគ្រឺតដល់ថ្នាក់ចាប់ច្បូតចុងច្រមុះថេយ៉ុងខាំធ្មេញដូចចង់លេបខ្លួនគេទាំងរស់ ភ្នែកមិនបើកទេ ប្រុងបណ្ដោយខ្លួនឲ្យអាប៉ិកញ្ចាស់នោះដល់ពេលណា
«អូយយ៉ូយ...អាឆ្គួត!» មាត់ហ្នឹងពូកែជេរម្លឹងៗតិចគេចាប់ថើបហើបមាត់លែងរួច
«យើងមិនយល់ទេ ហេតុអីយើងមកមាន Omega ចរឹកដូចជាឯងទៅវិញ? គ្មានភាពរមទម្យអ្វីបន្តិចទាល់តែសោះ» ជុងហ្គុកចាប់ក្រៀកចង្កេះតូចទាញមកអោបផ្អឹបទ្រូង ពេលនេះមុខថេយ៉ុងឆ្ងុបនឹងទ្រូងនាយចចក តែម្ដង សុខៗស្រាប់តែ...
«អ្អា៎...! អ្អឿយ» ជុងហ្គុកក្ដាប់ដៃណែនស្ទើរតែដាល់មុខក្មេងដែលដុះចង្គូមខាំសាច់ទ្រូងនាយទៅហើយ ឈា/មជាប់បបូរមាត់ តែភ្នែកមិនបើកទេ
«ជាតិម្លេះ? ហ្ហឹសៗ...😋» យីជាតិស្អីគេកូនម្ដាយ ខាំសាច់ទ្រូងគេឡើងចេញឈា/ម ហើយលាន់មាត់ថាជាតិ?
«ចូលចិត្តលេងអញ្ចឹងហ្អេះ? បាន...!» នាយសង្ហាងក់ក្បាលតិចៗ រួចក៏ចាប់ថើបបឺត ខាំបបូរមាត់រាងតូចវិញ ថាជួបលើកណាក៏សង្គ្រាមបបូរមួយគូនេះតែងតែកើតមាន ដែរ គ្រាន់តែថាលើកមុនខាំទៅខាំមក តែលើកនេះអណ្ដាតដែលក្រលោះក្នុងក្រអូមមាត់រាងតូចសកម្មខ្លាំងណាស់ មិនខាំបែបគុំគួនទេ ប៉ុន្តែជាសង្គ្រាមត្រជាក់បឺតជញ្ជក់មិនឲ្យចាញ់គ្នា ដៃរវាមរបស់នាយចចកក៏លើកសើយអាវថេយ៉ុងឡើងបង្ហាញសាច់ទ្រូងមានសាច់តិចៗនិងអោនទៅខាំសាច់ទ្រូងរាងតូចតបវិញដូចគ្នា
«អ្អា៎...សឺត! ឈឺណាស់ អ្ហឹក» 🥺 រាងតូចរលីងរលោងស្វាងស្រាបន្ទាប់ពីឈឺលាយរសើបជាមួយចង្គូមចចកមុតស្រួច ម្ដងម្នាក់តើ យំធ្វើអីទេកូន
«យ៉ាងមិច? យល់អារម្មណ៍ត្រូវគេខាំហើយ មែនទេនាងបិសាចតូច? ហ្ហឹស!» 😏 បើថាឲ្យខាងនាងបិសាចតូចឈ្នះម្ដងប្រហែលដេកមិនលក់ទេមើលទៅបានជាប្រឹងខាំគេវិញនៀកលោកបងចចកចិត្តខ្មៅ គេឡើង ក្មេងតូចឲ្យគេឈ្នះម្ដងទៅ
«អា.ចចកឆ្គួត! អ្ហឹក☹️ ខាំគេវិញ...» ថេយ៍ លើកដៃអង្អែលសាច់ខ្លួនឯងតិចៗ អន់ចិត្តនឹងនាយចចកនេះខ្លាំងណាស់ មានម្ដងណា ដែលថាជួបមិនខាំគ្នាទៅ បើម្នាក់ៗសុទ្ធតែមានចង្គូមដូចគ្នាហ្នឹង 😄
To be continue.....
លីលី វីស្ទែន 🌸
BẠN ĐANG ĐỌC
🥀 អ្នកប្រមាញ់ 🔥
Lãng mạnTaeKook & Yoonmin Novel 💚💜🖤💛 ជាប្រភេទរឿងបែបអភីនីហា វេទមន្ត លាយឡំនឹងការស្រមើរស្រម៉ៃជាច្រើនតាមបែបលោកខាងលិច 🥀
🥀 អ្នកប្រមាញ់ 🌓
Bắt đầu từ đầu
