"គាត់រវល់ការងារទេដឹង" wonwooទុនជង្គុងចុះក្បែរនឹងបងប្រុស ប៉ះភ្លៅបងប្រុសតិចៗ មនុស្សមានមាឌធំក្រាសដែលអង្គុយកាន់ដៃប្អូនតិច ទឹកភ្នែកក៏ចាប់ផ្ដើមហូរចុះមក នាយដែលធ្លាប់រឹងមាំ ពេលនេះមិនខ្មាស់អ្នកណាចង់យំព្រោះនឹកប្រពន្ធពេក ហើយក៌កំសតខ្លួនឯងផងដែល
"ព្រោះបងពិការមែនទេ? Hanឈប់ស្រឡាញ់បងហើយមែនទេwonu? Hanនឹងមានអ្នកថ្មីទុកអោយបងដែរជាប្រុសពិការនេះនៅម្នាក់ឯងមែនទេ?" ទឹកភ្នែកស្រស់ចុះseungcheolយំធ្វើអោយwonwooគាំងអស់នេះគឺជាលើកទីមួយដែលឃើញបងប្រុសខ្លួនបែបនេះ។
"បងcheol--!" Wonwooបានត្រឹមហៅឈ្មោះបងប្រុសតិចៗ អោបមុខបងប្រុសដែលយំ មនុស្សប្រុសម្នាក់ធ្លាប់តែមានអំណាច មិនយំមិនឈឺចាប់នៅមុខកូនចៅខ្លួនពេលនេះមកយំនៅមុខពួកគេដោយមិនខ្មាស់ទៅវិញ
"Wonuប្រាប់បងមកថាhanមិនទៅចោលបងទេហឹកៗ មិនទៅចោលមនុស្សប្រុសពិការដូចជាបងទេហឹកៗ" ទឹកភ្នែកហូរសម្លេងយំនៅក្បែរនឹងត្រចៀកនៅលើស្មារប្អូនប្រុសពេលនេះseungcheolពិតជាឈឺចាប់ណាស់
"បងhanប្រហែលជារវល់ការងារ បងប្រុស!" Wonwooមិនដឹងនិយាយបែបណាហើយក៏មិនដឹងថាjeonghanពិតជារវល់ការងារឬអត់ព្រោះតាំងពីថ្ងៃដែលseungcheolចូលពេទ្យមក wonwooមិនដែលទៅធ្វើការនោះទេ អ្វីៗគឺប្រគុលអោយលេខាleeនឹងjisooអ្នកធ្វើទាំងអស់ ខ្លួនត្រូវមើលថែក្រុមហ៊ុនបងប្រុសម្ដង។
"ព្រោះបងពិការមែនទេwonuហឹកៗ" Seungcheolវ៉ែជើងដែលដើរមិនបានរបស់ខ្លួនឯង ធ្វើអោយwonwooយំអាណិតតាមបងប្រុស ដែលដូចជាមនុស្សល្ងីល្ងើរ
"ហឹកៗ មិនមែនទេ! បងមិនពិការទេ ពួកគេអាចជួយបងបាន" wonwooព្យាយាមទុបដៃseungcheolកុំអោយវ៉ៃជើងនោះបន្ត
"ហឹកៗ wonuបងស្អប់ខ្លួនឯងណាស់ហឹកៗ" សម្លេងយំនៅស្នារប្អូន
"ហឹកៗកុំអី ពួកយើងប្រឆាំងនឹងវាជាមួយគ្នាណា" wonwooលួងបងយ៉ាងណាបើseungcheolនៅតែគិតពីjeonghanមិនព្រមហាត់ដើរបែបនេះ seungcheolនឹងកាត់តែចំណាយពេលយូរក្នុងការដើឡើងវិញ
"ហឹកៗបងនឹកhanណាស់ wonu" នាយជាបងយំផងនិយាយផងទឹកភ្នែកឡើងជោគស្នារប្អូន
"បងសុំទោសហឹកៗ បងចង់អោយប្រពន្ធបងរស់នៅសុខស្រួលនៅទីនេះ នៅផ្ទះថ្មីដែលបងធ្វើសម្រាប់han"
BINABASA MO ANG
អាពាហ៍ពិពាហ៍ទឹកភ្នែក (ចប់!)
Romanceព្រោះស្រឡាញ់ គ្មានចិត្តប្រែប្រួលផ្លាស់ប្ដូរ សុខចិត្តបង្ខំខ្លួនឯងអោយរស់នៅក្រោមដំបូងទុក្ខមួយនេះអស់រយះពេលយ៉ាងយូរ។ Wonwooសម្រេចសុំmingyuលែងលះភ្លាមៗ គិតថាស្ដាយក្រោយតែចុះក្រោយmingyu--- Jeonghanគិតយូរណាស់មុននឹងសុំseungcheolលែងលះព្រោះស្ដាយពេលវេលាដែលស្រឡាញ់គ...
part51(ត្រឹមជាមនុស្សប្រុសពិការម្នាក់!)
Magsimula sa umpisa
