Soylu ve zengin bir ailenin sevilmeyen çocuğu Mısra Haznedar, başına buyruk ve baştan çıkarıcı.
Mükemmelliyetçi bir adam olan Fizik Mühendisi Asil Yıldızdoğan.
İkili arasında ki ateş hiç olmadığı kadar harlı.
Tutku ve hazzın hikayesi.
+21
Cinsel...
bu bolum sezon finali yapacaktim ama yazip yetistiremedim maalesef, cok uzun olmayan bir bolum oldu...
iyi okumalar.
bölüm sarkilari; hande yener - bir bela mabel matiz - düldül model - degmesin ellerimiz
bolum kisa oldugu icin sınır yok, sezon finali yazdigimda gelecek. yorum yapmayı ve oy vermeyi lutfen unutmayinnn.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karnımda hissettiğim büyük sancı kıvranmama neden oluyordu, gözlerimi kapatıp dudaklarımı ısırdım ve titreyen bedenimin sakinleşmesi için derin derin nefesler alıp vermeye başladım. Saç diplerimden başlayan terlemelerim bütün bedenimi esir aldığında ıslak gözlerimi açıp tavana baktım.
Panik atak krizi geçiriyordum.
Karnım kasılıyor, bedenim titriyordu. Kendimi o kadar kötü hissediyordum ki her an ruhum bedenimden çıkıp gidecekmiş gibi korkuyla sarsılıyordum.
Boğazımı hafifçe temizleyip elimi alnıma koydum. Boncuk boncuk terleyen alnımda ki terleri silip gözlerimi tekrar yumdum, yataktan kalkıp hava almalıydım böylece sakinleşebilirdim ama ayağa kalkacak gücü kendimde bulamıyordum.
Yarın sabah sekizde olacak final sınavı beni bu hale getirmişti, dönemin son sınavıydı Asil'in dersinin sınavı. Günlerdir çalışıyordum çünkü bu dersi başarıyla vermek şu an tek hedefimdi.
Asil'le konuştuğumuz gibi olacaktı her şey. Onun görüntülerini yayacak değildim, bu kadar aptal bir insan değildim ona bunu yapmazdım, yapamazdım. Aylarımı beraber geçirdiğim bir adama hayatının kötülüğünü yapamazdım, onunla her şey bitmişti bir daha bir araya gelmemiz mümkün değildi ama bana karşı hisleri olan bir insanı vuramazdım.
Asil'i düşündükçe rahatlayan bedenim sarsılmayı bırakmıştı. Gözlerimi açıp tekrar etrafa baktığımda rahatladığımı hissetmiştim. Dirseklerimin yardımıyla doğrulup yatağımda oturdum, perdeme değip odama giren rüzgar nefesimi açarken ayağa kalkıp balkona çıktım. Denizin tuzlu kokusu burnuma dolarken ellerimi tahta trabzanlara yaslayıp bedenimi serbest bıraktım, uçuyormuş gibi hissediyordum, bu his tarif edilemez kadar güzeldi.
"Mısra hanım," arkamdan gelen sesle gözlerimi açıp sesin sahibine baktım. Çalışanlardan biriydi, dün işe başlamıştı ve ismini hatırlamıyordum.
