Catch me if you can

Prologue

"Rikkkkkk" sabay takbo papalapit sa akin.

Nandito ako sa bahay niya kasi sabi niya mag-p-play raw kami ng toys niya, at nagpaalam daw siya kay mommy na hanggang hapon ako rito.

Parang may kanina pa panay silip sa amin sa may pintuan kaya tinuro ko iyon at tinawag niya naman 'yun.

"Red!!" sigaw niya sabay takbo papalapit sa batang lalake. "Are u gonna play with us na?" hindi ito sumagot at umalis nalang bigla.

"Ayaw niya ata ako kalaro" sabay pout.

"Hayaan mo nalang siya, tayo nalang ang mag-play" he happily said so that I don't feel bad.

"Baka na hihiya lang siya makipag-play sayo" sabay ngiti nito na kita ang kaniyang ngipin. "Sasusunod makikipag-play rin 'yan sa atin, Rik" dagdag nito na pinapagaan ang aking loob.

Nginitian ko lang ito para ipakita na ok na ako. We both happily played, hanggang sa makatulog nalang kami kakalaro.

Nagising nalang ako na nasa kotse na ako ni mom at pauwi na kami, wala kaming kaalam-alam na may masamang mangyayari pala. I'm just 9 yrs old that time. May biglang paparating na truck at sinalubong iyon ng kotse namin kaya naman ay naging dahilan iyon ng pagkawala ng mga memorya ko at na coma pa ako dahil doon.

Iyon lamang ang natitirang memorya na naaalala ko after kong ma-coma ng isang taon dahil sa car accident. Ilang years na rin ang lumipas pero nasa isip ko pa rin ang mga pangalan na iyon, nagtataka nga ako dahil ang last message ni mommy sa akin bago siya pumanaw ay huwag daw akong magalala dahil iingatan ako nila Red at Charles. Namatay siya noong nagising na ako sa coma ko ilang days lang ang pagitan no'ng magising ako sa coma at nung pagpanaw niya. Nagsisisi pa rin ako sa nangyari kahit na hindi ko naman kayang kontrolin ang mga ganoong bagay.

Nasa kalagitnaan ako ng pagiisip sa nang yari noon ng biglang maalala na may pasok pala ako bukas, at hating gabi na pala kaya ay nagpagsya na akong matulog. Maaga rin ang pasok ko bukas at isa pa transfer student ako roon, kaya need ko talagang pumasok ng maaga.

"Rik"