ကျောင်းမြတ်ခင်းစိမ်းလေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ်သို့...(ကျင်းစစ်)

chapter 93

" အင်း "

"ဘာဖြစ်တယ်"

ယင်းကျောင်းက ယုတ်မာစွာ ပြုံးလိုက်ပြီး " မင်းဘာပြောလိုက်တယ် ကိုယ်သေချာမကြားရဘူး အဲ့ဒါက တုံ့ပြန်လား မတုံ့ပြန်တာလား"

ကျင်းစစ်မှာ နှလုံးသားထဲကနေ သက်ပြင်းချမိပြီး ပြောလိုက်ရသည်။

"တုံ့ပြန်တယ်"

ယင်းကျောင်းက ထပ်ပြီး တောင့်မခံနိုင်တော့သဖြင့် သူ့ခေါင်းကို ကျင်းစစ်လည်ပင်းထဲတွင် မြှပ်လိုက်ကာ အရိုင်းဆန်စွာ ရယ်မောပစ်တော့သည်။

ကျင်းစစ်ကို စနောက်ပြီးနောက် ယင်းကျောင်းမှာ စိတ်ကောင်း ဝင်နေသဖြင့် သူ့ကိုရေချိုးပြီး မနက်စာစားရန် ဆွဲခေါ်သွားလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကျောင်းရဲ့ သင်ရိုးများအတိုင်း သူတို့က မေးခွန်းများကို စတင်ဖြေကာ စာလုပ်ကြတော့သည်။

နေ့လည်ရောက်သောအခါ ယင်းကျောင်းရဲ့ ဖုန်းကတုန်ခါလာသည်။ သူ့ခဲတံကို ချလိုက်ကာ ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး ကြည့်လိုက်သောအခါ ကျန့်ချွယ်နှင့် အခြားသူများစီမှ ဖြစ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရ၏ --

[ကျန့်ချွယ်က မမှန်ဘူး] : [ဝက်ဆိုဒ်လင့်]

[ကျန့်ချွယ်က မမှန်ဘူး] : အစ်ကိုကျောင်း သူတို့က အစ်ကိုစစ်ရဲ့ အဖေအကြောင်း ပြောနေတာလား သေစမ်း ! သူကလူရော ဟုတ်ရဲ့လား

[ဖန်ချန်းချန်း] : သားရဲတိရစ္ဆာန် အိုကြီး

[ဦးလေးဟယ့်] : ငါ့ရဲ့ သောင်းကျန်းတတ်တဲ့ ဒေါသကို ထိန်းလို့ မရတော့ဘူး...အစ်ကိုရောသိလား @ကျောင်း @ကျောင်း

ယင်းကျောင်းက မျက်မှောင်ကြုံ့ကာ ကျန့်ချွယ်ပို့ထားသော ဝက်ဆိုဒ်လင့်ကို နှိပ်လိုက်သည်။

ကြည့်မိတာနှင့် သူ့မှာအံ့အားသင့်သွားရ၏။

မကောင်းသောလူများမှာ သူတို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် သီးနှံကို ရိတ်သိမ်းရသည်မှာ အသေအချာပင်။ သူဘာမှ မလုပ်ခင် အဖေကျင်းမှာ အရင် ပြိုလဲ သွားချေပြီ။

[ကျောင်း] : ငါသိပြီ

[ကျန့်ချွယ်က မမှန်ဘူး] : မဟုတ်သေးပါဘူး အကိုက ဘာလို့ ဂရုမစိုက်တာလဲ ကျွန်တော်က အပြင်လူဖြစ်တာတောင် ပေါက်ကွဲနေရပြီ