MAFYANIN KALBİ

1.1

''Eve gidiyoruz küçük cadı bakalım baban bu yaptıklarını öğrenince ne yapacak.''

'' Babam kaçırıldığımı biliyor mu?'' Bunu dedikten sonra Savaş bana e herhalde dercesine tip tip bakmıştı. Ben de buna karşılık sadece omuzlarımı silkmiş ve ne yapayım dercesine başımı sallamıştım. Savaş derin bir nefes alıp önüne döndü.

''Yok bilmiyor geri zekalı. Tabii ki de biliyor.''

''Üf Kuzey ya.''

''Üfleme bana.''

''İyi be. Buraya birilerini gönder bakalım yaşayanları toplasın bizim mekana götürsün. Acaba beni bu sefer kim kaçırdı.''

''Tamamdır küçük cadı.''

'' Aselaşkım hadi bays.'' Arkadan gelen Yiğidin sesi ile gülmeden edememiştim.

''Salak.''

''Ayıp ama.''

''Yioo.''

''Ok.''

''Bay.'' Telefonun kapanması ile aramızdaki bu saçma sohbet de bitmiş oldu.

*****************************

Arabadan asla inmemeliydim. Evin içine girdiğim anda annem, babam ve abim tarafından hasar kontrolü yapılmış sonrasında iyi olduğumu anlayınca her birinin ayrı azarını çekmiştim. Neyse ki kuzey arabadan sarktığımı söylememişti de bir de onun için azar yememiştim.  Şuan salonda oturmuş babamın konuşmalarını dinliyordum. Dikkatsiz olduğum için ayrı ortalığı ateşe verdim diye ayrı azar yemiştim. Bir ara yanlışlıkla iyi yapmışsın demiş olabilir ama sonrasında tekrar konuşmaya başlamıştı. 

''Asel.''

''Efendim.''

''Sen beni dinliyor musun acaba kızım?''

''Evet babacım dinliyorum.'' Aslında dinlemiyordum ama bunu onun bilmesine gerek yok.

'' O zaman az önce söylediğim şeye tepki vermemen bunu kabul ettiğini gösteriyor.'' Ne demişti ki?

''Kaçırmış olmalıyım. Ne demiştin?''

''Dedim ki  bu saatten sonra hiçbir yere yalnız gidemezsin. Yanında birilerinin olması lazım.''

''Baba hayır etrafımda milyon tane korumayla gezmek istemiyorum. Ayrıca ben kendimi koruyabilirim biliyorsun bunu ne gerek var.''

''Kendini koruyabildiğini biliyorum ama bu kaçırılmana yada başına bir şey gelmesine engel olmadı. Belki bugün kurtulmuş olabilirsin ama bir daha olursa bu seferki kadar şanslı olamazsın. Hem merak etme tanıdığın bir olacak.''

'' Bizimkiler olsun işte.''

''Olmaz. Kuzey, Sarp ve Yiğit olursa ciddiye almazsın.''

''Ya başka tanıdığım kim olabilir?''

''Savaş.'' NE! içimden verdiğim bu tepkiyi sesli de dile getirmiştim.

''Ne?''

''Duydun.''

''Ama baba.''

''Çoktan Savaş ve diğerlerine söyledim bile hadi şimdi git ve biraz dinlen kızım. Yaptığım her şeyi tamamıyla sizin iyiliğiniz için yapıyorum.''

Sinirle oturduğum yerden kalktım ve hızlı adımlarla merdivenlere çıktım. Yukarı çıkarken babamın seslenmesiyle durdum.

''Doğum günün için bir şeyler planladın mı?''

''Evet.'' Benim soğuk cevabıma karşı o hiç bir şey olmamış gibi tekrar konuştu.

''Yardıma ihtiyacın var mı?''