"တံခါးကပွင့်ပြီးသား..စီနီယာ!!"
ဆော့မင်ဝမ်းသာအားရလှမ်းအော်လိုက်သည့်တိုင် စီနီယာဟုန်းက မတုန်မလှုပ်နှင့်သာ။ ဘယ်သူပြန်လာဖွင့်ပေးသွားလဲ မသိ။ ဘာဖြစ်ဖြစ် နောက်ဆုံးတော့ ထွက်လို့ရပြီပေါ့။ ဟီး..ဟီး..
ဆော့မင်သည် အပျော်တဝက်ဖြင့် တံခါးကိုဆွဲဖွင့်လို်က်မိသည်။ သို့သော် တံခါးရှေ့မှာ မားမားမတ်မတ်ကြီး ရပ်လျက် မြင်တွေ့လိုက်ရသူကြောင့် ဆော့မင်ရဲ့ အပျော်တွေအကုန် ဖင်ထဲကနေ ပြန်ဝင်သွားသလိုပင်။
"စီ..စီနီယာယွန်း..."
တံခါးပေါက်ရှေ့မှာ မတ်တပ်ကြီးရပ်နေသူက စီနီယာယွန်း။ သူ့နောက်မှာတော့ ထုံးစံအတိုင်း သူ့ဘယ်လက်ရုံး စီနီယာချွဲကအဆင်သင့်။ သူ့ညာလက်ရုံး ဟုန်းဂျီဆူးလေးကတော့ ဆော့မင်ရဲ့ နောက်မှာပေါ့။ အလယ်က အီဆော့မင်လေးကတော့ သူခိုးလူမိခံလိုက်ရသလို ဂလူဂလည်ရုပ်လေး။
"မင်းတို့က ဘာလို့ဒီရောက်နေကြတာလဲ။"
စီနီယာယွန်းသည် ဆော့မင်နှင့် စီနီယာဟုန်းကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့်ရင်း မေးလာသည်။ မျက်လုံးတွေကတော့ အီဆော့မင်နှင့် စီနီယာဟုန်းကို သေချာအကဲခတ်နေမှန်း သိသာလွန်းသည်။
"ကျွန်..ကျွန်တော်က.."
ဆော့မင်သည် ရှင်းပြဖို့လည်း ကြိုးစား၊ စစ်ကူကိုလည်း တစ်ခါတည်းရှာရသည်။ နှစ်ခါလောက် ဝေ့ကြည့်လိုက်တော့ စီနီယာယွန်းရဲ့ ညာဘက် မလှမ်းမကမ်းလေးမှာ ရပ်နေတဲ့ မင်ဂယူ။ မင်ဂယူဟာ ဆော့မင်နှင့် စီနီယာဟုန်းကို အတူတွဲတွေ့လိုက်ရတဲ့အပေါ်မှာ အံ့သြနေဟန်ဖြင့် မျက်လုံးလေးများက ၀ိုင်းစက်လို့။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဆော့မင်ကတော့ မင်ဂယူကိုတွေ့တာနှင့် ဝမ်းသာသွားရသည်။ အနည်းဆုံးတော့ ဟန်ကျပန်ကျရှင်းပြလို့ရပြီလေ။
"မင်ဂယူ..မင်းငါ့ကိုမနေ့က ဂီတာထားခိုင်းလိုက်တာလေ..အဲ့တာ.."
"အီး..ဟီး..."
ဆော့မင် ရှင်းပြဖို့ ကြိုးစားနေတုန်း ရုတ်တရက်ကြီး နောက်ကနေ ငိုသံထွက်လာသည်။ နောက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ငိုသံပိုင်ရှင်က စီနီယာဟုန်း။ ဆော့မင်ခမျာ စက္ကန့်ပိုင်းလောက် ကြောင်စီသွားရသည်။
YOU ARE READING
100_Days of being in love
Fanfiction"ခင်ဗျားကြိုက်တဲ့ကော်ဖီကိုကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ဖျော်ပေးချင်သေးတယ်။ ခင်ဗျားကိုစက်ဘီးပေါ်မှာတင်ပြီး တမြို့လုံးကိုလျှောက်ပတ်သွားချင်သေးတယ်။ ခင်ဗျားပုခုံးကိုမှီပြီး ကြယ်တွေကိုငေးရင်း ရေတွက်ကြည့်ချင်သေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ဝမ်းနည်းစရာပဲ။ အတူရှိခဲ့တဲ့ ရက်ပေါင်း၁၀၀ဟာ...
Part-8
Start from the beginning
