platonik (ÇT)

100. bölüm

Hıçkırarak ağladım. Arda geldi benimle beraber kardeşi için ağladı.

Ben...ben hep ağladım hem karım hem kızım için.

Hala düşünüyorum ve ağlıyorum.

İnanmak istemiyorum belki bir rüyadır diye düşünüyorum defalarca uyanmaya çalışıyorum nafile defalarca uyanmak için yalvarıyorum hiçbir işe yaramıyor.

Uyanmıyorum.

Serkan:oğlum.

Dedi tekrar.

Bu gece kaçıncı kez yanıma gelmişti?

Serkan:hadi oğlum güçlü dur.

Kendisi bile ayakta zor dururken ben nasıl güçlü olabilirdim?

Serkan:biliyorum çok zor,o masada yatan benim kızım acını anlıyorum ama dünyanın sonu değil.

Anlamıyordu,kimse anlamıyordu beni anlayacak tek kişi şuan o masada yatıyordu.

Dünyanın sonuydu. İkisinden birini kaybetmek Dünyanın sonuydu.

Serkan:bir mucize olur Çağan. Benim kızım mucizelere inanır.

Güldüm ama gülerken bile acı çektiğimi hissetim.

Çağan:kızın mucizenin ta kendisi zaten.

Tekrar gülüşü geçti gözümün önünden bana nasıl bir anne olacağını anlatırken ki o güzel gülümsemesi...

Ya artık gülümseyemezse?
Ben gülüşünü görüp yaşadığımı hissedemezsem?

Tekrar doğumhane kapısına baktım.

Arda ve demir cama yaslanmış içeriyi izliyorlardı.

Hepsi burdaydı hepsi ağlıyordu.

Yağız:çağan.

Dedi diğer yanıma oturup.

Yağız:yapma be oğlum.

Dedi omzuma vurup.

Yağız:kalbinle değil aklınla düşün.

Şuan ikisi de yoktu bende.

Yağız:o çocuğu annesiz doğmaya mahkum edemezsin. Biliyorum tuananın duyacakları da zor. Toparlanmayacak,nefret edecek ama en son senin suçun olmadığını anlayacak.

Berat:evlatlık alırsınız oğlum. O bebeğin annesiz büyümesi yerine hiç doğmaması daha iyi.

Yağıza katıldı ikisininde gözleri doluydu.

Yağız:iyi düşün çağan. Çünkü biri senin kızınken diğeri bizim kızımız. Emin ol tuana da istemez böyle olmasını.

Demir:tuana kızının yaşamasını isterdi. Kendini feda ederdi kızı için. Tuana herkes için kendini feda ederdi.

Tuana elbette kızını seçerdi. Ben tuana için kızımın ölmesini secer miydim?