រឿង រោគចិត្ត[ចប់]

🔞រោគចិត្ត🔞

" ជុងលឿនឡើង អ្ហាក~~ " ដៃច្រត់ទៅលើសាឡុងទយត្រកៀកមកក្រោយលើកខ្ពស់ួល់និងនាគរាជជុងហ្គុកដែលកំពុងបាស់ឡើងលើរឹងស្កើត រុញញ៉ុលៗតិចៗញីលើកូនប្រុសនាយធ្វើឲ្យវាកាន់តែឡើងរឹងលើសដើម។

   ផ្លុក~~🙏

" អ្ហឺស~~~ " ដោយទ្រាំមិនបាននាយក៏បុកទម្លុះនាគរាជនាយចូលមួយទំហឹងដោយមិនប្រាប់នាងក្រមុំ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យនាងត្រូវស្លឺភ្នែកឡើងទៅលើដោយការអួល និយាយមិនចេញ តែក៏ស្រួលឡើងពេញនាយចាប់ផ្តើមធ្វើចលនាចង្កេះដាក់ចេញបុកចូល ផ្លាប់ៗពេញបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ។

    ព្រឹកថ្ងៃថ្មី~~

" នាងកំពុងធ្វើអី? " ជុងហ្គុកដើរចេញពីបន្ទប់ទៅផ្ទះបាយព្រោះពេលនាយភ្ញាក់មកមិនឃើញថេយ៉ុងនៅលើគ្រែជាមួយខ្លួនក៏ក្រោកដើរចេញមកក៏ឃើញថេយ៉ុងកំពុងធ្វើអីមិនដឹងនៅផ្ទះបាយធ្វើឲ្យចាប់ផ្តើមសួរភ្លាម។

" ធ្វើបាយគីមឈី ឯងចង់ភ្លក់ឬអត់? " នាងងាកក្រោយមកនិយាយជាមួយជុងហ្គុកបន្តិចក៏ងាកមកចាប់អារម្មណ៍រឿងបាយរបស់នាងវិញ។

" ល្អតើ.. " ញញឹមតិចៗដើរទៅរកនាង រួចក៏ឱបនាងពីក្រោយ ហើយក៏...

" អ្ហឺ~ ឯ ឯងធ្វើស្អី អឹស~~ " នាងថ្ងូរឡើងតិចៗនៅពេលនាយស៊កនាគរាជចូលខ្លួននាង!

" ធ្វើតទៅ "

" ឲ្យធ្វើយ៉ាងមិចបើឯង បែបនេះ? "

" នរណាឲ្យនាងស្រាតមកឈរធ្វើម្ហូបធ្វើអី! " នាយនិយាយឡើងញ៉ាក់ចិញ្ចើមឌឺ

" យើងស្រាតតែយើងតើ ហើយឯងក៏ស្រាតដែរ នៅស៊កវាចូលទៀត " ពិតណាស់! គេស្រាតតែគេសោះ មកពីនាយទ្រាំមិនបានស៊កវាចូលនោះទេ!

" មកពីទំនងពេក " សម្តីរបស់នាយធ្វើថេយ៉ុងអៀនឡើងក្រហមថ្ពាល់! ប្លែកណាស់ត្រង់ស្រាតនៅចំពោះមុខនាយនាងមិនអៀន មកអៀនអីត្រឹមសម្តីនាយប៉ុណ្ណឹង?យ៉ាប់មែនហើយ គីម ថេយ៉ុង!

" ឆ្អឹនហើយ! លើយើងទៅទូដាក់ចានមក " ពេលម្ហូបឆ្អិន រួចរាល់ហើយអស់នោះនាងក៏ស្រដីឡើងទាមទារឲ្យជុងហ្គុកលើកនាងទៅរកទូរដាក់ចាន ព្រោះនាយនៅមិនទាន់ដកវាចេញទើបធ្វើឲ្យនាងដើរមិនកើត!