FALL INLOVE WITH MY TWIN BROTHER'S BESTFRIEND [BOOK 2]

Prologue

TAHIMIK akong nakaupo sa kama ko habang iniisip ang napag usapan namin nila mommy kanina about sa pag transfer ko ng bagong school.  Nag-iisip kasi ako kung itutuloy ko pa ba o hindi na.  Hindi sa ayuko sa public school.  Ayuko lang na mag worry sila mom, dad, and my twin sa'kin.   Pero sa kabilang banda ng isip ko, ay gusto kung ituloy. 

Actually, the main reason why I'm transferring is because I don't want this feeling I have for my twin brother's best friend to worsen.   Ayuko na isang araw para na akung tangang sunod ng sunod sa kanya.  Kaya naman habang maaga pa ay iiwas na ako.

I am just sixteen years old.  And yes, I am in love with my twin brother's best friend.  Nobody knows, Dahil hindi ko naman iyun ipinapakita sa kanila.

The truth is, I had a crush on him since the first time I saw him.  It all started when he would come to our house every day to play with my twin.  That's when it all began.  I was ten, I think? Yes, I know it's weird because I was so young back then.  But, well, that's what I truly felt towards him.  And as we grew up, I realized that what I felt wasn't just a crush. 

I never imagined that I would fall in love with my twin brother's best friend.  It started as a crush and it grew and grew until it turned into love.

"Zinnia Luna, forget about him! Makakalimutan mo din s'ya!" I said to myself as I let my back fall on the bed.

Pero alam niyo ba na subrang nakakainis pala kapag nakita mo 'yung taong mahal mo na may kasamang iba? Nakita ko kasi ang lalaking yun! na may kasamang iba habang nakikipagtawanan pa!

"I hate you! Itong tatandaan mo makakalimutan din kita!" I shouted and buried my face into the pillow.

I was in that position when suddenly I heard  a knock on the door.

"Luna, are you okay? I heard you screaming.?"

Napikit nalang ako sa subrang inis sa sarili ko.  Bakit ba kasi hindi ko na control ang boses ko? Ayan tuloy narinig ako ng kambal ko.

"Luna," tawag niya ulit sa'kin.

Agad akung bumangon at inayos ang sarili ko.  I turn on the TV at hinanap sa Netflix ang palabas nina Kathryn Bernardo
At Daniel Padilla na ang title ay [Barcelona] nag kunwari akung nanunuod. 

Ilang sandali pa ng marinig ko ang pag click ng pintuan.  Hindi ko na kailangan pang lingunin kung sino 'yun.

"What were you doing?  I heard you screaming na parang galit na galit ka?"

"I was watching, at sa subrang excitement hindi ko mapigilang mapa-tili sa subrang kilig." Saad ko and I smile at him to convince him na hindi ako nagsisinungaling.

"You sure?"

"Yup,"

"O-okay."

"Anyway, gusto mo ba talagang mag transfer?"

"Yeah, I want experience something new.  Para naman malaman ko din kung ano bang kalakaran sa public school."

"Do I need to transfer too, para masigurado kung ligtas ka?"

"You don't need to.  And don't worry,  kung sakaling di ko magustuhan sa public school.  Sa U.S nalang ako mag-aaral."

"U.S?"

"Yeah, is there a problem with that?"

"Wala naman.  But U.S is too far, at alam kung hindi papayag si mommy na malayo ka sa'min, lalo na at wala ka pa sa tamang edad."

"Sa bagay.."

"Anyway,  wala ka bang pupuntahan today?"

"Why?"

"Uhm....gusto ko kasing lumabas ka na dito sa room ko para naman ma enjoy ko na 'tong pinapanuod ko." Palusot ko.

"Can I watch with you? Mamaya pa namang hapon darating si Adrie."

Lumaki ang mga mata ko sa narinig.  Ibig sabihin pupunta dito si Leon sa bahay?  Hala! Dapat bang umalis muna ako dito? Or di kaya pumunta sa mga pinsan ko?

"Are you okay? You look tense kasi."

"Just get out of my room kuya, para lang kasi sa mga babae 'tong pinapanuod ko.  Hindi pwede sa lalaki."

"But—"

"Pleaseee......" I said cutting him off.

Walang nagawa ang kambal ko kundi ang lumabas sa kwarto ko.

Pagkalabas niya ay agad kung ni-locked ang pintuan.  In-off ko din ang TV at pinatay ang ilaw.  Magpapanggap akung tulog para ni isa walang kumatok o pumasok.  Ayuko ko din kasi na lumabas at baka mahalata brother.  Matalas pa naman pang-amoy nun.  Kahit yata ihi ng pusa naamoy nun eh.

Pinipilit kung ipikit ang mga mata ko.  Pabaling-baling na din ang ulo ko.  Hindi kasi ako mapakali.  Magtatalukbong ng kumot, tatanggalin, tatayo sa gitna ng bed kahit madilim, uupo, at hihiga ulit.  Para akung bulating binudburan ng asin.

"I know what to do." Saad ko sa hangin.

Bumangon ako at Kinuha ang phone ko.  I turn it on at hinanap ko sa Spotify ang kanta ni Olivia na [Driver License] kinuha ko din ang earphones ko bago ko ito ilagay sa tainga ko.

"Sana lang talaga ma distract ako nito."  Saad ko at ipinikit ang mga mata.

##########