Kaybetmek

37 1 0
                                    

Haziran"nın 12'si Yıl 2014

" Anneme sorarım "

Diye sözüne başlamıştı Arya sol tarafımdan Mine'nin sesini duyunca kafamı o yöne çevirmiş dediklerine odaklanmaya çalışmıştım

" Eğer Elisa'nın anneside izin verirse hafta sonu bizdesiniz "

" Merak etmeyin kızlar benim annem izin verir ama Sinem teyze biraz sert biri belkide Arya'ya izin vermez "

" Sinem teyze Arya'nın gelmesine izin vermezse biz izin alırız "

" Bence annem izin verir sonuçta sınıf birincisiyim "

Arya'nın dediğine gülerken arkamızdan bir ses geldiğini duyduk arkamızı dönüp baktığımızda Ege yere çantasını koymuş bize  

seslendiğini fark ettik üçümüzde Ege'ye doğru yürümeye başladık Ege'nin yanına varınca Ege konuşmamıza izin vermeden sözüne başladı

" Kızlar bana yardım edermisiniz "

" Yine noldu Ege "

" Bu kez benlik bir durum yok Elisa Bora okul koridorunda koşarken ayakkabısının bağcığına takılıp merdivenlerden yuvarlanmış "

" İyimiymiş bari bişey olmuşmu "

Diye hemen söze atlamıştı Mine bizde Bora için endişeleniyorduk ama Mine Boradan hoşlandığı için daha endişeliydi

" Bora sadece ayağını burkmuş yinede çok acıdığını söyleyip üstüne basamıyor "

" Peki şuan nerde "

" Şuan sınıfta "

Ege sözünü bitirmeden Mine sınıfa koşmaya başladı arkasından bizde koşturmaya başladık

🕊️🕊️

" Olmaz çocuklar "

" Sinem teyze lütfen zaten hocalarada sor bu hafta son hafta olduğu için ders işlenmicekmiş yoklamada alınmayacakmış "

" Anne karnelerde basıldı lütfen bu hafta Minelerde kalayım "

" Bak Arya eminsin dimi ortalaman düşmeyecek "

" Eminim anne "

" İyi öyleyse kal bu hafta Minelerde "

Kızlarla sevinç çığlıkları atıyorduk ailelerimiz Minelerde kalmamıza izin vermişti 10 yaşında olmamıza rağmen

Biraz daha gülüştükten sonra Arya Mine ve ben Arya'nın odasına kıyafetlerini almak için çıktık

Son merdiven basamağına basıp Aryanın odasına doğru ilerledik odaya girince Arya direkt dolabının önüne koştu bir kaç kıyafet çıkarıp

çantasına tıkıştırdı ardından çalışma masasına ilerledi masasının üzerinde daha bu yıl çıkan Karantina kitabını aldı

Kitabı görünce bir çığlık kopardım çünkü bu kitabı okumayı çok istiyordum Arya'dan istesem oda bana verirdi

" Elisa kulağımın dibinde ne çığlık atıyon "

Diye Mine söylenmeye başlamıştı bile bense şok içinde kitaba bakıyordum

" Arya Karantina okuduktan sonra banada verirmisin "

" Veririm merak etme Elisa ama lütfen bir daha çığlık atma kulağımın zarını patlattın "

" Özür dilerim kızlar "

Diye mırıldandım Arya eşyalarını alınca Minelere doğru yürümeye başladık

🕊️

3 Gün sonra

" Kızlar hadi yemeğe gelin "

Derya teyzenin seslendiğini duyunca Aryayla ikimiz ayaklanmıştık ama Mine hala oturuyordu

" Mine sen niye gelmiyorsun "

" Ben diyet yapıyorum Elisa "

" Ya Mine Allah aşkına sen daha kaç yaşındasın da diyet yapıyorsun "

" Haklısın aslında "

Diyip bizimle yürümeye başladı aşağı kata indiğimizde Derya teyze tabakları masaya taşıyordu bizde

Derya teyzeye yardım etmek için mutfağa doğru yönelmiştik mutfağa konuşarak gülüşerek girerken

Telefon çalmıştı telefonun açılmasında çok zaman geçmeden evin içinde Derya teyzenin çığlık sesleri yankılanmaya başladı sonra

elindeki telefonun düşme sesi
Korku dolu saniyeler sonunda ne olduğunu anlamak için Arya Mine

ben salona koştuk Derya teyzenin yüzünde korkunç bir ifade vardı o an anladımki bir şey olmuştu

Mine annesinin yanına diz çöktü ve ne olduğunu sordu Derya teyzenin ağzında tek şu cümle çıktı

" E-elisa annen b-baban "

Evet bir şey olmuştu ve bu annem ile babam la ilgiliydi Derya teyze dahada konuşmadı koşarak kapıya ilerledim arkamdan ayak sesleri geliyordu demekki kızlarda benimle gelicekti

Kapıdan çıkıp ayakkabılarımızı giydik sonra hızla bizim eve koşmaya başladık eve yaklaştıkça siren sesleri dahada netleşiyordu aynı zamanda ağlama ve bağırış sesleride geliyordu

Gecenin karanlığında felaketten farksızdı evin önüne gelince Sinem teyze ile Esma teyzeyi gördüm Esma teyzenin yanında Ege'de vardı o an

donakaldım hareket edemedim arkamızdan Bora ve annesi Çağla teyzeninde geldiğini gördüm daha fazla dayanamayıp evin kapısından

içeri fırladım salona girdiğinde annemle babamın parkenin üzerinde kalbinden kurşunla vurulmuş kanlar içerisinde olduğunu görünce koşarak yanlarına gidip diz çöktüm

Çığlıklarla ağlıyordum ellerim üstüm başım kan olmuştu koltuk altlarımdan birinin beni çektiğini fark ettim arkama döndüğümde

Sinem teyzeyle karşılaştım beni oradan götürmeye çalışıyordu bense hıçkırıklar ağlarken boğuk çıkan sesimle konuşmaya itiraz etmeye çalışıyordum

Ama Sinem teyze zorlada olsa beni evden çıkartmıştı bahçeye çıkar çıkmaz dizlerimin üstüne düştüm Arya ve Mine hemen yanıma koştu

Gözlerim yavaş yavaş kararmaya başlıyordu kızlar beni sarsarak kendime getirmeye çalışıyordu ama  gözüm hiçbir şey görmüyor du

Çok zaman geçmeden gözlerim kapandı ve sırtım soğuk zeminle buluştu

______________________________________

Evet ilk bölümümüz geldi ve kararımı değiştirdim hergün bir bölüm atacağım 🔥❤️

Ölmekmi Yoksa Öldürmekmi Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora