ဂွင်

2v1 (part one)

''အား ဟင် ဟင်း လင်းမောင် နင် နင်ဘာလုပ်တာလဲ ဖယ် ဖယ်စမ်း''

အဲ့ကျမှမျက်လုံးမှိတ်ပြီးကောင်းနေတဲ့ရွှေရည်လင်းလည်းမျက်လုံးပွင့်လာပြီးပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေတယ်

''မဖယ္ဘူးဟာ နင့်စောက်ဖုတ်ကြီးကဖူးပြီးရွှဲနေတာပဲ လိုးချင်စရာကောင်းနေတာ မလိုးရင်ငါလူမိုက်ဖြစ်သွားမှာပေါ့''

''ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ အခုချက်ချင်းပြန်ထုတ်စမ်း ငါ့နင့်အစ်မဝမ်းကွဲနော် ခွေးသူတောင်းစား အား အား နာတယ် ထုတ်လိုက်တော့''

ရတီကပြောလည်းပြောရုန်းလည်းရုန်နေပေမယ့်လင်းမောင်လက်တစ်ဖက်ကဖင်လုံးကြီးကိုကိုင်ထားပြီးတစ်ဖက်ကိုပေါင်ကိုကိုင်ထားတော့ ရုန်းလေလီးကစောက်ဖုတ်ထဲပိုဝင်လေဖြစ်နေတယ်

''ဝမ်းကွဲအစ်မတွေဘာတွေလုပ်မနေနဲ့ လီးကအဖုတ်ထဲဝင်နေပြီး ခံရင်းကောင်းသွားလိမ့်မယ် shit နင့်စောက်ဖုတ်ကြီးကရွှဲနေတာတောင်စီးပြီးလိုးလို့ကောင်းချက် ဒီတိုင်းဆို
နင်တို့အချင်းချင်းလျှာနေတင်ပြီးသွားရင်
နှမြောစရာကြီး ဒီလိုလီးနဲ့လိုးပေးမှ''

''အာ့ အား လင်းမောင်ရယ် ငါ တောင်း တောင်ပန်ပါတယ် ဘွတ် ဘွတ် ရွီး ထုတ် ထုတ်လိုက်ပါ ရွှေရည့်ရှေ့ကြီးမှာ''

''ဘာဖြစ်လဲ သူ့ရှေ့မှာလုပ်တော့ သူ့ကိုပါလိုးမှာ နင်ပြီးရင်သူ့အလှည့်ပဲ''

''ဟင် မလုပ်ပါနဲ့ကိုလင်းရယ် ရွှေရည်တောင်းပန်ပါတယ်''

ငြိမ်နေတဲ့ရွှေရည်ကအသံထွက်လာတယ်

''ခံမကြည့်ရသေးဘဲ အပြောမစောနဲ့ ဒီမှာနင့်စော်ဘယ်လိုဖြစ်နေလဲတွေ့လား ဘွတ် ဘွတ် ရွီး ကောင်းလိုက်တာ''

''အား ထိ ထိတယ် ဘွတ် ဘွတ် မသင့်တော်ပါဘူးလင်းမောင်းရယ် အချိန်မှီသေးတယ်ပြန်ထုတ်လိုက်ပါနော်''

ရတီကငြင်းနေပေမယ့် အသံကတော်တော်ပျော့သွားပြီး ရုန်းသာရုန်းနေတာအားမပါတော့''

ရတီ့စိတ်ထဲမှာလည်းကိုယ့်မောင်ဝမ်းကွဲကကိုယ့်ကိုလိုးနေတယ်ဆိုတဲ့အသိရယ် လီးကြီးစောက်ဖုတ်ထဲအပြည့်အသိပ်ဝင်ပြီးလိုးလိုက်တိုင်းထိနေတာကြောင့်ကြိုက်နေတာကတစ်ဖက် မဖြစ်သင့်ဘူးဆိုနဲ့အသိကတစ်ဖက်ဖြစ်နေတော့ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ အဲ့အခြိနျမှာပဲလငျးမောငျကလီးတဈခြောငျးလုံးနီးပါးဆှဲထုတျလိုကျအဆုံးထိပွနျေ