"အာ..ရပါတယ်ဗျ.."
"မဟုတ်တာ.. တခုခု စားပါကွာ..တောင်းပန်တယ်အနေနဲ့"
"အင်း ဒါဆို ချောကလက်cakeနဲ့ကာပူချီနို"
"အင်း ဒါဆို ဒီမှာစောင့်နေ ကိုယ်မှာပေးမယ်"
"ဟုတ်"
ထွက်သွားတဲ့သူနဲ့ကျောပြင်ကို ကြည့်ရင်း...
"ညက ဘာလို့သေချာမကြည့်မိတာလဲ ချောလိုက်တာကွာ..bodyကြီးက လုံးဝ အမိုက်စားပဲ"
ခနအကြာ........
"ရပြီ ဒီမှာ"
"ဟုတ် ကျေးဇူးပါဗျ.."
"ချာတိတ် မင်းနာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ"
"ကျနော့်နာမည်က အာကာလင်းပါဗျ..ဘဲရီးရော"
"ကိုယ့်နာမည်က ဇွဲမင်းမြတ်ပါ မင်းကြည့်ရတာ ငယ်သေးတဲ့ပုံပဲ"
"ကျနော့်ကိုဘယ်နှစ် နှစ်လို့ထင်လဲဗျ"
"အင်း 16/17ပေါ့"
"ဘာ!!!!"
"တိုးတိုးပြောကွ.."
"sryဗျ..ကျနော့်အသက် 20ဗျ ကျနော့်က အဲ့လောက်ထိငယ်နေလို့လား"
"အာ..ဟုတ်ပါပြီကွာ..ဒါဆို ကိုယ့်ကိုရော"
"60"
အာကာ တမင်ပြောလိုက်ခြင်းပင်။
"ဘာကွ!"
"တိုးတိုးပြောဗျ..."
"မင်းပြောတာက ကိုယ်က အဲ့လောက်ထိ အသက်ကြီးနေတဲ့ပုံပေါက်လို့လား"
"မသိဘူးလေ"
"မင်း ကောင်း"ပြောစမ်း"
"ရွဲ့လို့ရွဲ့မှန်းမသိ 30ဗျာ..30"
"အင်း မှန်တယ်"
"ဗျာ!!!တကယ်ကြီးလား"
"တိုးတိုးပြောကွ"
"အာ..sryဗျ ခင်ဗျားအသက်30ဆိုတာတကယ်မယုံနိုင်သေးဘူး"
"ဘာလဲ ကိုယ်ကအရမ်းချောနေလို့လား"
"မဟုတ်ဘူး အိုနေလို့"
"မင်း!!"
"တော်ပြီဗျာ..ကျနော်လစ်တော့မယ် ဒီနေ့အတွက် ကျေးဇူးပါဗျ"
"အင်း ထပ်တွေ့ကြတာပေါ့ ချာတိတ်ရေ"
အာကာထွက်သွားပြီးနောက် ဇွဲလဲ companyသို့လာခဲ့၏။
part-4 🚨
Start from the beginning
