Marrying Dwight (DH 3 || Completed)

Chapter 36

"Sorry. Na-traffic lang. And hey! Ako ang daddy ninyo ngayon hindi ba? You should call me daddy little Princess." Aniya kay Elle na humagikgik.

"Daddy. Hi daddy! How are you daddy? I miss you daddy. Daddy daddy daddy!" Paulit ulit na sabi ni Elle.

Para na siyang maiiyak kaya tumingala siya at huminga ng malalim.

"Yes. I am your daddy." tumingin siya kay Rin na papalapit sa kanila ng mga bata at kitang kita niya ang unti-unting pagbabago ng ekspresyon ng mukha nito. And he knew in that moment na nakilala siya nito. And he was glad that she can still recognize him from his twin brother.

"I'm sorry Rin. Dapat ay noon ko pa ito ginawa. But I was so afraid on what you can do."

"Stop it there! And where is your brother?" May galit at pagtitimping sabi ni Rin habang sa likod nito at narinig niyang bumuling si Chesca at tinatanong kung anong problema.

"Mommy?"

"Mom..."

Sabay na bigkas ng kambal na nakatingala sa kanila at nagpapalipat lipat ang tingin sa kanilang dalawa. Their pair of innocent blue eyes were full of questions.

Nanalungko siya sa harap ng kambal at nginitian ang mga ito. "I'm your daddy, right?" Tanong niya sa kambal habang kay Rin siya nakatingin.

Tumango si Elle pero hindi si Dash na nakamasid lang sa kanya at salubong ang makakapal na kilay. His little boy looks exactly like him — thick eye brows, pointed nose, thin lips and that attitude na mahilig kumunot ang noo.

"Then shall we go?" At iginiya na niya ang kambal sa sasakyan. "Sweetheart?" Tawag niya kay Rin at hindi niya maiwasang mapataas ang kilay lalo na ng manlaki ang mga mata nito dahil sa pagtawag niya.

"Don't call me sweetheart or else, makakatikim ka talaga sa akin." Pagsusungit nito at hindi na inintay na ipagbukas niya ng pinto.

Tahimik lang sila sa buong byahe at tanging si Elle lang ang tanong ng tanong sa kakambal nito na wala namang sawa sa pagsagot. At least ay magkasundo ang kambal niya hindi katulad ng kapatin niyang kambal na si Frences at Gienelle na magkabaligtad.

"Tito Clyde—ay! Daddy po pala." Sabay hagikgik ni Elle.

"Yes baby?" Aniya at nilingon ito ng bahagya.

"Sabi mo kapatid mo si daddy, yung totoo namin na daddy?"

Para siyang nagkabara sa lalamunan sa tanong na iyon ng anak. "Yes. Tito Clyde's twin brother is your father."

"Dwight!" Pigil sa kanya ni Rin.

"Dwight?" Ulit naman ni Dash. "Is that your name? You are Dwight. Ikaw ang daddy namin?" Sa unang pagkakataon ay tanong ni Dash sa kanya at nagkatinginan nalang sila ni Rin.

"Stop the car, Telpace." Ani Rin na may diin. "I said stop the car!"

Huminga siya ng malalim at itinabi ang sasakyan sa emergency lane. Agad namang bumaba si Rin na binigyan siya ng tingin na parang nag uutos sa kanya na sumunod siya. He did after giving instruction to the twin not to go outside the car.

"Anong ginagawa mo Dwight?"

Nagkibit siya ng blikat at tinitigan lang ang asawa. How he missed that beautiful face of her. That face he used to touched, that lips he used to kissed and that dark eyes of her that he used to adore for showing so much expressions.

"Ginagawa ko ang dapat ay noon ko pa ginawa at kung pipigilan mo ako ngayon, then, simulan mo na because I won't stop being their father. I won't stop coming to visit them and I won't stop introducing myself to our twin."

"Wala kang karapatang gawin iyan!" May pagdiriing sabi ni Rin sa kanya at dinuro duro ang dibdib niya. Hinuli niya ang kamay ng asawa at hinatak ito palapit sa kanya saka hinapit sa bewang. Wala siyang pakealam kung nasa pampublikong daan sila at kung napapatingin sa kanila ang ibang motorista.

"Believe me sweetheart, I have all the rights. I am their father no matter what at hindi mo ako mapipigilan na dalawin sila. I will claim my rights to my children at kung ipagdadamot mo iyon ay magkita nalang tayo sa husgado." Saka niya ito binitawan at ipinagbukas ng pintuan ng kotse at kahit nagpupuyos ang damdamin nito ay napilitan na ring sumakay.

"Your asking?" Aniya kay Dash habang tinitignan ito mula sa rearview mirror.

"If you are my father." Anito. "You're not out tito Clyde. Tito used to ruffles our hair and he never called our mom 'sweetheart'. And he used to kissed Elle in her both cheeks and—"

Natawa siya na nagpahinto sa anak. "Yes. Your Tito Clyde was someone like that. And yes, I am your father and my name's Dwight."

Mahabang katahimikan ang muling namayani sa loob ng sasakyan hanggang sa makarating sila sa eskwelahan ng kambal. Walang kibo ang mga ito pati na rin si Rin na ni hindi siya sinusulyapan man lang. Nang makababa ng sasakyan ay hinarap ni Rin ang kambal at nginitian.

"Dash, Elle, I'm sorry kung ngayon niyo lang nakilala si daddy ha? I can't explain what happened between me and your daddy but when the right time comes, sasabihin sa inyo ni mommy, okay?"

"Then, can we call him daddy?" Tumango si Rin kay Elle.

He swallowed the lump in his throath upon seeing how his little girl's blue eyes glisten as she glance at him before turning to her twin brother.

"Dash? Are you mad?" Nababahalang tanong ni Rin.

"No. But I have a question and a request." Anang bata na nagpalipat lipat ang tingin sa kanilang dalawa ni Rin.

"Ano iyon? Tell me and we will do it for you."

"Ako rin mommy!" Masiglang sabi ni Elle at itinaas pa ang isang kamay. "I want us to live with our daddy. Let's live together like a happy family. Like the king and queen in the fairytales."

Ngumiti lang si Rin sa sinabi ng anak nila habang si Dash ay nakatitig sa kanya ng walang expression ang mukha bago nagsalita. "Mom, can we really call him daddy? Is he really our father?"

Sa pagkakataong iyon ay nilapitan niya ang mag iina niya. He glance at Rin before taking the twin into an enbrace. "Yes. I am your father. And if you would only let me, I wanted to be with you every day."

"Them why did you left us?" His little boy asked.

"I didn't. Believe me. I'm always watching the two of you and your mom from afar. I never left. Truth is, I was left all alone, Dash. Kahit gustuhin kong makasama kayo, hindi ko magawa dahil natatakot ako." Then he look up at Rin. "But if you would let me be you again," hindi niya naituloy ang sasabihin dahil sa pag iwas ng tingin ni Rin at dhil na rin sa bara sa lalamunan niya.

Ngumiti nalang siya ng pilit sa mga anak. "Come on! Won't you give your daddy a bear hug?" And just like another child, yumakap sa kanya ang kambal and it was like his life started to have meaning again.

Isa nalang talaga ang kulang. And he knows that his next step would be harder than what he had experienced when he was all alone.

Pero handa siyang maghintay. Handa siyang magtiis. At kung kailangan niyang magpakababa at magmakaawa, gagawin niya just to be with them.