Great Sounds

Great Sounds Bölüm 2

Merhaba arkadaşlar :) Okuduktan sonra oy vermeyi ve görüşünüz bildirmeyi unutmayın :)
İyi okumalar ♡

Zarfda 'Üniversiteyi kazandınız,tebrikler!' yazıyordu.
Düşünüyordum..Doktor olduktan sonra insanları iyileştirdiğimde bana verecekleri güzel gülümsemeleri düşünüyordum.Bu üniversiteyi gerçekten çok istemiştim ve artık Tıbb üniversitesinde okuyacaktım.
Ve..Üniversitenin ilk günüydü artık.Sabah kalktım.Elimi-üzümü yıkadıktan sonra saçlarımı taradım,giysilerimi giydim.Kahvaltı etdikden sonra taxi'ye binerek üniversiteye gittim.
Üniversite çok güzeldi.Her köşesine bakıyordum.Bir anda yüzümde aptalca bi gülümse oluşmaya başlamışdı.
Sınıfa doğru gittim.Burda hiç kimseyi tanımıyordum.Ama arkadaşlıklarım iyi olduğu için bunu yapa bileceğime inanıyordum.Ve kalabalığa yaklaşarak 'Merhaba!' dedim.Her kes yüzünü bana dönerek 'Oh,Merhaba!' dedi.Kızlarla,erkeklerle konuşmaya başladık.Hepsi çok iyi insanlardı.Ama tabi ki de burada sadece bir kişi benim en iyi arkadaşım olacaktı.
Hoca sınıfa girdi.Herkes yerine oturdu.Ama sınıfta bir kişi yoktu sadece.O da,Zayn denen bi çocuktu sanırım.Ve biranda kapı dövüldü.

'Gir!'

Her kes Zayn'in suratına baktı.Nefes-nefese kalmıştı.Ve bir anda hoca bağırdı.

'Zayn,neden geç kaldın?'

'Hocam,ayakla geldim.Arabam mahvoldu' dedi Zayn nefes-nefese kalmış sesiyle.

'Zayn,boş bir yere otur'

Benim yanım tek boş yerdi.Zayn benim yanıma oturdu.Ve bana 'merhaba' dedi.Ben de ona utangaç tavrımla,kafamı sallayarak 'sana da merhaba' dedim.

'Bir birimizi tanıyalım mı' dedi Zayn ince sesiyle.

'Tabi ki de' dedim kafamı sallayarak.

'Ben Zayn.Doktor olmak için burdayım.Umarım başarabilirim de.Hiç arkadaşım yok'

'Ben Dünya.Ben de doktor olmak istiyorum.Ve neden bi arkadaşın yok ki?'

'Bilirsin.Arkadaşlar sadece senin arkandan kürekle vurarlar.Bu zamana kadar benim hiç iyi ve bana sadık bir arkadaşım olmadı,Dünya'

'İstersen ben senin arkadaşın ola bilirim.Hem,bu daha iyi bir başlangıç olur burada'

'Pekala,ola bilir'

'Tamam,arkadaşım' diyerek gülmeye başladım.Onun da güldüğünü gördüm.

Ders bittikten sonra dışarıya çıkmıştım.Zayn de benimleydi.Her zaman onun gözlerine baktığımda gözlerinde su birikiyodu.

'Zayn,sana bir şey sora bilir miyim?'

'Tabi ki de' diyerek kafasını salladı.

'Biz daha yeni arkadaşız ama yine de bunu sana sormak istiyorum.'Senin neden bir arkadaşın yok ki?Sana arkadaşın ne yaptı?'

Zayn kafasını aşağı dikerek 'anlatmasam olmazmı' dedi.

'Zayn,güven bana'

'Biliyor musun,ne zaman arkadaşım olduysa beni arkamdan vurdu,Dünya.Ama en sonuncu arkadaş kazığını asla unutamam'

'Neden?' diye giriştim ona.

'Ç-çünkü..' diye kekelemeye başladı.

'Hadi ama,Zayn.Bana söyleye bilirsin'

'Sevdiğim bi kız vardı.Hatta o kızla sevgiliydik bile.Ama benim en yakın arkadaşım sandığım o kişi sevdiğim kızı benim elimden aldı'

Kafamı aşağı dikerek 'oh' dedim.'Bu sana büyük acı yaşatmış olmalı' dedim kısık sesimle.

'Tabi ki de.O kızı çok seviyordum.O yüzden hiç kimseye güvenmiyorum'

O günden sonra Zayn'le arkadaş olmaya başlamıştık.Hatta,her gün yüzünün güldüğünü görüyordum.Bu beni mutlu ediyordu.Onunla sıkı bir bağımızın olduğunu düşünüyordum.Her ne olsaydı hemen bana anlatırdı.
Üniversitede en yakın arkadaşım Zayn olmuştu.Her kötü zamanımda yanımdaydı çünkü.Onun gibi bi arkadaşa sahip olmak beni mutlu ediyordu.Ama neden arkadaşlarının ona defalarca kazık attığını anlamıyordum.
Gerçekten onunla çok iyi bir arkadaş olmuştuk.

7 yıl sonra..