~~Bartek~~
Możesz przecież żyć pełnią życia, zupełnie nic z tego nie wynosząc, i wtedy, choć fizycznie odczuwasz wiele, mentalnie jesteś odrętwiały na uczucia. W chwili gdy stajesz się emocjonalnym daltonistą, stajesz się wyprany, pozbawiony przecież tak prostej umiejętności jak odczuwanie. I choć możesz mieć wszystko, nagle odnosisz wrażenie, że tak naprawdę nie masz niczego. A co, jeśli nagle zostaje ci to bestialsko odebrane?
Nic. Nic nie możesz zrobić. Zostajesz zmuszony do pogodzenia się z tym, przyjmujesz do świadomości, akceptujesz rzeczy takimi, jakimi są, ponieważ zawsze mogło być o wiele gorzej.
Jednak czy jest coś gorszego od utraty najlepszej przyjaciółki? Czy pamiętasz, wszystkie te cudownie spędzone chwile wraz z nią? Zastanawiasz się, dlaczego jej nie obroniłeś? A co, jeśli ten dzieciak pragnie ochronić ciebie, lecz ty go nie dopuszczasz? Czy to nie jest niesamowite, że dbamy o bezpieczeństwo najbliższych, tylko nie o własne?
Obiecywała, że zawsze będzie obok, że nic nas nie rozdzieli. Była moim drogowskazem, gdy byłem zagubiony, nadzieją na lepsze jutro. Jednak najpiękniejsze było to, że stanowiła moją warstwę ochronną. Chciała znieść całe zło tego świata oraz zabrać wszystkie moje zmartwienia i smutki, bym ja nie musiał ich znosić.
Codzienne długotrwałe rozmowy prowadzone, od piętnastu minut dziennie do „trzy dni temu". A później? Dałaś mi najpiękniejsze wspomnienia, o których nadal nie potrafię zapomnieć.
Czy nasze życie musi być takie niesprawiedliwe?
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Polecam przeczytać opis książki hahah, smacznej kawusi i herbatki Kochani <3
YOU ARE READING
𝐋𝐨𝐬𝐭 𝐘𝐞𝐚𝐫𝐬, 𝐅𝐨𝐮𝐧𝐝 𝐇𝐞𝐚𝐫𝐭 ♡
FanfictionOSOBY NIE OGLĄDAJĄCE GENZIE RÓWNIEŻ MOGĄ TO PRZECZYTAĆ, OPRÓCZ NIEKTÓRYCH CECH WYGLĄDU W WIĘKSZOŚCI RESZTA RZECZY SIĘ RÓŻNI Z góry chcę zaznaczyć, że sytuacje przedstawione w tej książce nie zdarzyły się w realnym życiu. Bartek i Faustyna wychow...
