Bugün, Yarın ve Daha Ertesisi

LEON anısına

Seni sevdim küçüğüm.
O kadar çok sevdim ki...
Gecenin karanlığından sığınmak için yorganımın içine girdiğinde ve bana sarıldığında sevdim, ne zaman hastaysan yardımı benden umduğunda sevdim, sana yardım edemediğimde sevdim.
O kadar sevdim ki seni, öleceğini anladığım andan itibaren sırf nefesini dinleyebilmek için yatağımın içine yatırdım geceleri , tüm gece uyumadan nefesinin kesileceğinden korkarak ağladım, canım yandı , dünyayı lanetledim.
Sana zorla yemek ve su yedirmeye çalıştım, özür dilerim ama mecburdum bir şeyler yapmak zorundaydım.
İlaç verdim zorla sana , senin korktuğunu bile bile her gün veterinere götürmeye devam ettim mesela.
Seni çok sevdim küçüğüm canım yansa da sevdim.
Babam öldüğünde yanında olmamam gerektiğini, korkacağımı söyleyip durdu, gece yanına yatırma dedi.
Dinlemedim,yanında olmazsam sana nasıl yardım edebilirdim...
Son anların nazik değildi özür dilerim.
Sana bakarken gözlerimden yaşların süzülmesini engellemeye çalışıp bir nefes daha al diye yalvarıyordum.
Gözlerini kapatamadım özür dilerim denedim ama kapanmadılar ve kolların kaskatı kesilmişti onları yumuşattım ama merak etme.
Baba diyerek çığlık attım birkaç kez umarım korkmamışsındır.
Ellerimde ölürken sen, ben hiçbir şey yapamadan canım yanarak diz çöküyordum.
Üzgünüm benim suçumdu, daha iyi olmam gerekirdi.
Bir gece önce dua ettim senin için ağlayarak"acısı varsa lütfen dinsin, onu bırakmak istemiyorum ama acı çekmesini de istemiyorum. Lütfen onu iyi edebileyim" dedim.
Seni iyi yapamadım ama sanırım artık acın dindi.
Bencil ve kötü bir insanım,senden ayrılmaya hiç hazır değildim.
Bir gün daha geçirmek isterdim seninle.
Doğumunu anlatırdım sana, ismini nasıl verdiğimi,Leon derdim sana; seni çok sevdim tıpkı Zeytin gibi, İlk Anne gibi,Hasta gibi,Tom gibi,Ghost gibi, Ares gibi,Sasha gibi... seni çok sevdim.
Ölümlerini ruhumda bir yara gibi taşırken, bazılarının sırtlarını dönüşlerini izledim, bazılarına yardım edemedim.
Seni bir annenin oğlu gibi sevdim.
Sana sürekli ,kendim her zerresinden tiksindiğim halde, et ezerek ellerimle mama yedirdim, tırnaklarım et kokuyordu ama sen bir gün daha yaşayacak olsaydın ellerimin sonsuza dek et kokmasına razı olurdum.
Sabah uyandım ve yatağımda ikizin varmış uyku sersemliği içerisinde uzandım ona hoş ya onu sen sandım.
Göğsüme bastırıp öptüm onu, sen ölene kadar hep yaptığım gibi sarılıp onu da öptüm.
Canım yanıyor küçüğüm, canım oğlum, Leon'um.
Sevdiğim herkes,her şey keşke sonsuza dek yanımda kalabilseydi.
Üzgünüm, çok seviyorum.
Sevdim, seviyorum, sonsuza dek sevmeye devam edeceğim. Her şey toz olduğunda ve verebileceğim tek şey ruhum olarak kaldığında her zerrem sana ulaşacak.
Veda etmek canımı yakıyor, gözlerin bile kapanmamışken senin gideceğini kabullenmek beni öldürüyor.
Çok mu şey istedim, bir gün daha seni yaşatabilmekten başka ne diledim bilmiyorum.
Kaybettiklerimi geri getirebilecek olsaydım kendimden feda edip hepinizi yanıma geri isterdim.
Leon ben çok mu şey istedim küçüğüm?
Daha iyi olmandan başka bir şey dilemedim.
Sen ölmeden önce sana sarıldım küçük aşkım, ölümün benim için hem beklenmedik hem de çok tanıdıktı.
Ölümünü kabuslarımda görüp durdum.
Kabuslarımdaki gibi öldün.
Midendeki tüm o fazlalık suyu çıkardığını biliyor musun, sonunda rahatlamış olmalısın.
Kasılıp durdun, kolların yumuşasın diye çaresizce uğraştım.
En azından bunda başarılı oldum, diğer hiçbir şeyde olamadığım gibi.
Seni yaşatamadım.
Gözlerini kapatmaya çalıştım ama kapanmadılar, çok özür dilerim.
Huzurlu musun, daha iyi bir yerde misin?
Seni bir kez daha görmek için ne yapmam gerekir?
Bir annenin oğluna seslendiği gibi sana sesleniyorum, beni duyuyor musun?
Bana geri dönecek misin?