part17 (ការឈឺចាប់)

Start from the beginning
                                    

"នេះរបស់ពួកលោក!" Wonwooបានដាក់វានៅលើតុរបស់ភ្លៀវប្រុសដែរមើលទៅមានអាយុប្រហាក់ប្រហែលនឹងwonwoo 2-3អ្នក។

"អរគុណ!" ក្មេងប្រុសយុវវ័យបានញញឹមមកកាន់wonwooនឹងទទួលថាសអាហារនោះតែក៌បានប៉ះដៃwonwooផងដែរ។

"មិនអីទេ!" Wonwooញញឹមទាំងមិនសូវត្រូវនឹងមើលទៅមុខពួកគេ wonwooទើបចាប់អារម្មណ៍ថាពួកគេមកញាំនៅទីនេះរាស់ថ្ងៃតាំងពីwonwooមកធ្វើការមក។

Wonwooដកខ្លួនចេញនឹងទៅលើកអ្វីដែរមីងម្ចាស់ហាងស្រែកប្រាប់ពីចម្ងាយ។
"នៅនឹងហើយ! ភ្ញៀវច្រើនណាស់លឿនឡើង"

Wonwooធ្វើការពេញមួយថ្ងៃហើយក៌ត្រូវមកធ្វើការនៅទីនេះទៀត ពេលនេះwonwooគិតថានឹងទទួលបានប្រាក់ច្រើនគួរសមហើយ។

"អ្នកមីងខ្ញុំសុំបើកលុយខ្លះមុនបានទេ?" ពេលនេះយប់ជ្រៅណាស់ហើយwonwooកំពុងជួតតុនឹងសួរទៅអ៊ំស្រីដែរកំពុងអង្គុយរាប់លុយ។

"ឯងចង់ឈប់មែនទេ!" គាត់មើលមុខwonwooទាំងក្រសែភ្នែកកាចរបស់គាត់។

"អត់ទេៗខ្ញុំគ្រាន់តែត្រូវការលុយប៉ុណ្ណោះ" Wonwooប្រញាប់ក្រវីដៃបដិសេធ នឹងប្រាប់នៅមីងម្ចាស់ហាងវិញយ៉ាងស្រួល

"ទីនេះគ្មានមនុស្សជួយទេ កុំឈប់អី! បើត្រូវការលុយក៌ខ្ចីមីងសិនបាន" អ្នកមីងមើលទៅចិត្តអាក្រក់តែគាត់មានចិត្តល្អណាស់ចំពោះwonwoo។

"អរគុណមីង! ប្រាក់ខែបានប៉ុន្មានខ្ញុំយកពិននឹងបានហើយ" wonwooញញឹមទាំងសប្បាយចិត្តរួចក៌សម្អាតហាងហើយក៌ម៉ោង1ជិត2យប់ទៅហើយ wonwooត្រូវដើរច្រឡប់ទៅបន្ទប់ជួលវិញហើយដែរ។

ពីក្មេងប្រុសក្នុងគ្រួសារអ្នកមាន មានអ្នកបំរើឆ្វេងស្ដាំ មានអាហារបីពេលល្អៗញាំ មានបន្ទប់ធំនឹងផ្ទះធំនៅតែពេលនេះបានត្រឹមនៅក្នុងបន្ទប់តូចមួយនឹងនំប៉័ងញាំប៉ុណ្ណោះ។
--^-^--

ព្រឹកឡើងwonwooត្រូវងើបពីព្រឹកតាំងពីម៉ោង7ដើម្បីទៅធ្វើការបន្ត ខ្លួនតូចងើបពីលើកពួកភ្នែកសម្លឹងមើលម៉ោងទើបដឹងថាថ្ងៃនេះខ្លួនក្រោមយឺត។

"ចប់មិនខានទេ!" Wonwooរអ៊ូតិចៗ នឹងប្រាប់រៀបចំខ្លួនទៅធ្វើការ ប្រហែលដោយសារយប់មិញរវល់តែរាប់លុយដែរមីងម្ចាស់ហាងអោយទើបធ្វើអោយក្រោមយឺតបែបនេះ។

ម៉ាហ្វីយ៉ា (ឈប់សរសេរ!)Where stories live. Discover now