Ne zaman düşlerimden uyanacam
Bilmiyorum....
Herkesi teseli etmeye çalışırken kendimi kaybettim...
Ne zaman biri ağlasa kendi gözyaşlarımı yağmurun altında tutum.
Kimse bilmesin... diyeÇocukça bir aşktı büyüdüm ama hala aynı saflıktı.
Koştum ama hep aynı yerde kanatım bu ellerimi,
Annem hızlı koşma kırarsın bir yerini derdi...
Keşke şuan kırılan tek yer bacağım, kolum olsaydı diyorum...
Kimse bilmiyor, kimse bilmesin...Ağlamıyorum hayır, gözlerim falanda dolmadı.
Hepmi aynı yalan...
Evet hep saklambaç oynayan gerçekler ve onları bulmaya çalışan hiçkimseyle karşılaşmadım...Belkide hayat kendi kendime saklambaç oynatırıyordur bana
Kimse bilmiyor , kimse bilmesin...
YOU ARE READING
ŞAİRİM SENSİN
PoetryNot: Çalışmalarım tamamen bana özgüdür. Benden izinsiz alınmasına müsaade göstermem... *** Şiir hayatta bağlayan tek tutkum Aslında hepimizin altında bir şair yattar... İstesekte istemesekete hepimizin hayattı mutlaka bir y...