"Şimdi söyle ki birincisi keyfim ve kahyası istedi, ikincisi de ben istedim yetmez mi?"dedim dalga geçerek.

"Yetmez"dedi bulut.

"Ciddimisin?"dedim göz devirerek.

"Susunda yemeğinizi yiyin" en otoriter ve en büyük kuzen olan Alper abi.

Bizde susup yemeğimize devam ettik demek isterdim ancak bu seferde gözlerimizle birbirimizle konuşuyorduk resmen.

Birbirimize bakıp değişik hareketler yapıyorduk. Bu da sessiz sessiz gülmemize sebep oluyordu.

Önümde ki yemekten bir çatal daha alıp önüme döndüm, karşımda bana sinsi sinsi sırıtan yiğit'i görünce kaşlarımı çattım.

Yine ne bok yiceklerdi acaba?

Ağzımda ki yemeği çiğnemeye başlamamla yiğit telefonunu çıkartıp fotoğrafımı çekti.

Gözlerimi iyice açıp elime ne geldiyse yiğit'e fırlattım. Attığım peçete yiğit'e gelmeden düşmüştü bile.

Oflayıp ellerimi göğsümde birleştirdim.

Yiğit'e dil uzatıp gizliden gözlerimi doldurdum. Deniz abiyle göz göze gelmemizle kaşlarını çatmıştı.

Oyuncu olmanın verdiği yetenekle beraber ağlamaya başladım.

Masadaki herkesin dikkatini üstüme toplamamla doğru yolda olduğumu anladım.

Baran abim sandalyesinden kalkıp yanıma geldi önce göz yaşlarımı silip gözlerimi öptü.

Düştük mü düştük yani. Bizde de kalp var insafsız.

"Arel noldu güzelim?"dedi baran abim büyük bir ilgiyle.

"Yiğit beni telefonuna çekti"dedim küçük bir çocuk gibi şikayet ederek.

Ama yalandan.

"Bu muydu Arel?"dedi baran abim hayretle.

"Ne yani benim yanımda değilmisin"dedim burnumu çekip.

"Tabi ki de senin yanındayım güzelim" dedi baran abim yanımdan uzaklaşarak.

Yiğit'in telefonunu alıp yanıma geldiğinde baran abimi öpüp elinde ki telefonu aldım.

Telefonda ki fotoğrafı silip, son silinenlerden de sildim.

Artık soğumuş yemeğimi yiyebilirdim.

(....)

Asansörden inip alaz ile karşı karşıya olan odama girdim. Başka birini bulamamışlar gibi karşı

 Başka birini bulamamışlar gibi karşı

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

da ki odayı alaz'a vermişlerdi.

Aman ne güzel!

Yorgunlukla kendimi direk yatağımın karşısında ki koltuğa attım. Ayaklarımı hissetmiyordum.

AŞİRET AİLEM'Arel'Where stories live. Discover now