Asiller ve Çıraklar | Devam Ediyor

20 - Dost

"Hermanla zindana giderim diyeceğim ama benden hoşlandığını pek sanmıyorum. En iyisi Emma iyileştikten sonra onu yanına yollayalım. Son zamanlarda pek bir yakın görünüyorlardı" kendimce sesli bir şekilde düşünerek aynı zamanda diğerlerine de fikir vermek istemiştim ancak Emma'nın hasta olduğunu bilmedikleri aklıma gelmişti.

"Ne demek Emma iyileşince?"

Faren oturduğu yerden kalkarak karşımda dikildiğinde "onun nesi var?" diye sordu.

Bakışlarım annemi bulduğunda 'beni karıştırma' der gibi bir bakış atmıştı.

Yeniden Farene dönerek "ateşi vardı biraz..." diye geveledim. Bu konuşmayı herkesin içinde yapmasak iyi olurdu.

"O nerede?" diye sorduğunda anında "odasında" diye karşılık verdim.

Faren kimseyi umursamadan ortadan kaybolduğunda diğerlerine dönerek "ortalarda görünmesi sorun olmaz mı?" diye sordum.

Alanis de oturduğu yerden ayaklandığında "neden olsun, sonuçta artık bütün asiller Faren hakkındaki gerçeği öğrendi." diye açıkladı.

Tamam haklıydı ama zaten en çok da bu yüzden tek başına ortalarda dolanması sorun olmaz mıydı?

Sonuçta öldürmek isteyeni çoktu.

Siz bilirsiniz dercesine omuzlarımı silkerek oturduğum yerden kalktım. Harolda kısa bir bakış atarak diğerlerine döndüğümde "onu ara ara ziyaret ederim" dedim ve onları arkamda bırakarak odama geçtim.

Uyumayı düşünmesem de kendimi yatağıma bıraktım. Şu an yatağımda beraber uyuyor olabilirdik.

Gerçekten de berbat bir geceydi.

🍏

Amy'den

Yattığım yerde huzursuzca bir sağa bir sola dönüp dursam da bilincim çoktan açılmış ancak halen daha gece olduğu için kendimi uyumaya zorluyordum.

Bir saniye, ben en son kütüphanedeydim. Beni odama kim getirmişti?

Fark ettiğim detayla gözlerimi açacağım sırada kulağımın dibinde "küçük varis" diye bir ses duymamla anında ellerimi alevlendirip o kişiyi kolundan yakalamıştım.

Karşımdaki yüzü maskeli kız acıyla inlerken anında kolumu geri çektim.

Küçük varis demişti. Bu bir parolaydı.

"Sende mi onlardansın?" diye sorarken bakışlarım kıyafetinin yandığı ve kolunun kızardığı kısma kaydı.

Karşımdaki kız başını olumlu anlamda sallarken "kolun için üzgünüm" diye karşılık verdim ve onu sağlam kolundan çekerek yanıma oturtturdum.

Kız direkt olarak konuya girerken bende o sırada yavaşça yaktığım kolunu tutarak boşta kalan elimi yanığın üzerine kapattım.

"Saraylar karışmış durumda. İlk fırsatta Emma'yı efendinin yanına götürmen gerekiyor. Artık zamanımız kalmadı." 

Yanığın üzerine kapattığım elimi çektiğimde kolunun iyileştiğini gördüm. Son günlerde bende Emma gibi kendimi geliştirmek için uğraşıyordum ve ilerleme kaydettiğimi de düşünüyordum.

"Tamam, deneyeceğim" diye karşılık verdiğim sırada kız iyileşen koluna bakarak "teşekkür ederim" dedi ve ayaklandı.

Kızın aniden ortadan kaybolması alışık bir durum olduğumdan şaşırmamıştım. Ne zaman bir aracı gelse sadece bilgi verip ardından da böyle aniden ortadan kayboluyorlardı.