ARAMIZDA SIR ÇOCUKLAR

5. Bölüm Zülal & Ali Âsaf

"Gelelim o zaman biz." Diyen teyzemin arkasından ses gelmişti.

"Lan bırak kolumu! Anne!"

"Bir dakika abla, Can! Kardeşini rahat bırak." Diye bağıran teyzeme annem, "Uşaklar gene birbirlerini mi yiyirler?" Dedi.

"Hee ne olacak ki başka? Neyse biz gelelim hadi kapat."

Annem telefonu kapatıp kucağında oturan beni de yatağa doğru itince ayağa kalkmıştı.

"Ben kahvaltı hazırlıyayım. Sende gel bana yardım et tamam mı kızım?" Diyince "Tamam annem." Diyerek bende yataktan kalktım.

Babamla Ali Asaf evde değildi.

Annemle beraber mutfağa gittiğimde hemen kahvaltı sofrası kurmaya başladım.

Buz dolabından kahvaltılık herşeyi çıkarıp masaya koyduğumda güzel bir görüntü olması için uğraştım birazcık.

Annemde patates kızartması yapacaktı.

Masayı kurduğum sırada evin zili çalmış annemde bana dönmüştü.

"Teyzenler gelmiştir." Dediğinde hemen koşup kapıyı açtım.

"Naber Zülal?" Diyen Alya nefes nefese içeriye girdiğinde arkasından ona bakmaya başladım. Tam kapıyı kapatıyordum ki, bir Anda açılmış ve içeriye Can girmişti.

Beni gördüğü için "Zülal?" Derken "Can abi?" Demiştim.

"Nerede o Alya?"

"Mutfağa annemin yanına-" dememe kalmadan koşarak Mutfağa gitmişti.

Kapıyı tekrardan kapatmak yerine dışarıya göz attım. Teyzem de geliyordu.

Gelip içeri girince yanağımdan makas almış ve teyzemde koşarak mutfağa gitmişti.

Kapıyı kapatıp bende koşarak mutfağa girdiğimde Alya "Teyze bir şey söyle şuna!" Diye bağırmış, Can da "Sus lan! Bir de kendini kurtarmaya çalışıyor. Teyze çekil döveyim ben şunu!" Demişti.

Annem "Yeter!" Diye bağırınca ikisi de olduğu yerde kalmıştı.

Alya annemin arkasında teyzemde masaya geçmiş Bir şeyler yiyerek bizi izliyordu.

"Ne yaptı bu kız? Sen niye rahat durmuyorsun?!" Diyen annem Can'ın haberi olmadan yüzüne geçirdiği tokatla bir adım sendelemiş Alya da elleriyle ağzını kapatmıştı.

Alya'ya döndüğünde ona da vuracağını düşünmüştüm ama vurmamıştı.

"Naptın kız buna bu kadar kudurdu?"

"Hiç bir şey yapmadım teyze ya. Çekmecelerini karıştırırken bir şeyler buldum. Bunlar ne diye sorunca kovalamaya başladı beni." Diyen Alya hemen teyzemin yanına oturunca annem Can'a dönmüştü.

"Sende otur. İnsan gibi kahvaltınızı edin sonra da defolup gidin."

"Abla ayıp değil mi?" Diyen teyzeme annem, "Sana demedim kızım. Çocuklarına dedim Aydın nerede? O napıyor?" Dedi.

"Uyuyordu. Kaldırmadım bende."

"Aman bırak kalkmasın. Zaten bir faydası yok kimseye."

"Abla deme öyle ya." Dedi teyzem.

"Yalan mı?" Diyen annemde ağzına kızartmadan atmıştı.

"Teyse." Diyen Sevgiyi annem daha yeni fark edince "Ya sende mi burdasın? Yerim seni gel bakayım." Demiş ve teyzemden Sevgiyi almak için uzanmıştı.

Teyzemde Sevgiyi anneme verince Sevgi hemen annemin kucağına oturmuş ve eline ilk gelen patates kızartmasını almıştı.

"Ay Abla! Yemesin onu." Diye panikleyen teyzem Sevginin elinden almıştı patates kızartmasını.