Kölenin aslında kıyametin ta kendisi olacağını asla bilemezdin.
Ben yanarak kül oldum. Asla çiçeklenmedim.
İntikam yolunda çok yoruldum. Ama vazgeçmedim.
Biri beni çok sevdi. Ama ben sevemedim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(İntikam Ateşi kartı)
~~~
Bu kart herşeyi değiştirecekti. Bu benim kartımdı. Artık bana aitti. O kadar tehlikeli karta benziyordu ki. Ortasında kırmızı bir kalp vardı. İki yere ayrılmıştı. Ama sarı iplerle bir birine tutunmuştu. Etrafında mor renkte engeller vardı. Kenarlarında iki küçük kırmızı kalp vardı. Korkutucu görünüyordu.
Ama bence mükemmeldi.
Herşeyin başlangıcı olacak bu kart. Çünkü bana aitti. İntikam Ateşi beni andırıyordu.
Herkesin suratında korku, sevinç, gerginlik, merak mevcuttu.
Büyücü hayatı boyunca böyle bir kartın hiçbir kraliçeye çıkmadığını söyledi.
Çünkü ben herkes değilim.
Bunu kabullenecekler.
Yarın Paure Morte'in kartı seçilecek. Acaba ona ne çıkacak?
Davet bitmişti. Odada yatakta öylece oturuyordum. Bu gerçek evlilik olmadığı için ikimiz aynı odada bir birimize yabancı olacaktık.
Oda çok büyüktü. İki kişilik açık renkte mavi yatak, aynı renkte perde ve koltuklar. Yatağın yanında komidin, küçük mavi sehpa vardı.
Oda çok güzeldi.
Paure Morte içeri girdi. Bakışlarımı ona çevirdim. Yanıma geldi. "Regina Rovina Morte artık benim karımsın. Ama bu sarayın kölesisin." dedi. Ne diyor bu adam? Ne kölesi? "Anlamadım." dedim. Derin nefes aldı. "Sen bu sarayın kölesisin Rovina. Bu değişmeyecek. İkimizinde bir nedeni var. Bunun için evlendik. Sen hizmetçilerle yaşayacaksın. Senin konumun bu sarayda değişmeyecek." dedi.
Konuşmadım. Sadece dinledim. O zaman bu saray değişecek. Ayağa kalktım. "Peki. Öyle olsun." dedim. Şaşırdı. Kabul edeceğimi sanmıyordu. Sanki başka şansım var.
Ona yaklaştım. Kulağına doğru yükseldim. Gerildi. "Sana bir şey söyleyeyim mi? Kabul ettim, evet. Ama ben bana verilen herşeye değer vererim. Mesela bana verilen kart gibi." dedim kartı iki parmağımın arasına alarak. "İntikam Ateşi. Bu kart ablamın intikamını işaret ediyor." dedim gözlerimle kartı işaret ederek.
"Ama ben öyle bir şey yapıcam ki, bu intikam ateşinde sende yanacaksın. Yanlış anlama bu benimle evlendiğin için değil, bu bir kraliçeni köle yaptığın için olacak. Üzgünüm." diye fısıldadım ve odadan çıktım.
Ben kraliçeyim. Bunu o olmayan kafanıza sokun.
Belki yarın kendi sarayımda aile uzvleri için kahvaltı hazırlayacam ama onlara o yemeği zehir zıkkım ederek yapıcam.
Hiç kimse bilmeyecek bunu. Kan kusup kızılcık şerbeti içtim diyecem. İşte bunu kimse beklemesin benden. Bu laf benim lükatımda yok.
Adaletse adalet, haksa hak, insanlıksa insanlık ve bunun gibi daha çoğunu bu ülkeye getirecem.
Cenere köyü... O köy yeniden tamir olunacak. Küllerinden yeniden doğacak.
Bana ayrılan odaya girdim. O kadar kötü kokuyor ki. Anlatamam. Benimle aynı odada benimle beraber gelen kız vardı. Beni görüp şaşırdı. Başını yere eğdi. Utangaç olduğu o kadar belli ki. "Kraliçem bir şey mi oldu?" diye sordu kısık sesle. Parmaklarıyla oynuyordu. "Adın ne?" diye sordum. Başını kaldırdı. "Efendim adım Rosa." dedi. İsminin anlamı Gül demekti. Hafif gülümsedim. Yatağa oturdum. Kiyafetimi değişmiştim. "Artık beraber kalıcaz." dedim. Gözlerini büyüterek bana baktı.
Güldüm. "Ne o evlendikten sonra mutlu olacağımı mı sandın?" diye sordum yalan alayla. Başını salladı. Yatağa oturması için elimle yatağa iki defa vurdum. Yanıma oturdu.
Ona herşeyi anlattım. Merak ettiğini biliyordum. Bana yine de saygıyla davranıyordu. "Efendim ne olursa olsun siz benim için kraliçesiniz. Ve onları pişman edeceğinize eminim." dedi Rosa kararlı sesiyle. Güldüm. "Kız sana noldu?Yükseldin bir. Ama evet haklısın pişman edicem." dedim. Sonra devam etti. "Hadi yatalım artık. Malum yarın bilmediğimiz bir şeyler olacak. Hazırlıklı olalım." Başını salladı.
Yatağına girerek uyudu. Bende yerde oturarak dışarıdaki sayılı yıldızları izledim.
(Re Paure Morte)
Ne yapacağımı artık bilmiyorum. Herşey çok karışık. Ona sarılmak istiyorum ama yapamıyorum. Neden? Bu aptal hayat yüzünden.
O kadar güzel ki dokunmaya kıyamıyor insan. Ama herşey düzelecek.
Ona kovuşacam.
Regina Rovina Morte mesafesiz yakın ama dokunamayacağı kadar tehlikeli. Ah! Böyle çile olmaz olsun. O üzülmesin diye elimden geleni yapıcam. Belki benden nefret edecek ama mutlu olacak.
Bazen sevdiğinin mutlu olması için ondan gitmen gerek.
