Kölenin aslında kıyametin ta kendisi olacağını asla bilemezdin.
Ben yanarak kül oldum. Asla çiçeklenmedim.
İntikam yolunda çok yoruldum. Ama vazgeçmedim.
Biri beni çok sevdi. Ama ben sevemedim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Şarkı~(Arashfeat Helena)One day
~~~
(Rovina Margherita)
1 haftadır yoldayız. Kış. Hava çok soğuk. Herkes tir tir titriyor. Bu taraflar daha soğuk. Rüzgar yüzüme vuruyor. Gözlerim soğuktan sulanıyor. Parmaklarımı hissetmiyorum. Ayakkabılarım ayaklarımı sıcak tutmuyor artık.
Bize saldıran adamlar atın üstünde bizse onlara bağlı yürüyoruz. Fiducia ülkesinin Pericolo sarayından olan adamlar. Çünkü hepsinin elinin içinde çarpışan kılıç damgası var. Bu onların simgesi.
Yeni kralları belirlenmiş. Bu saldırıyı o düzenlemiş olmalı. Acımasız! Cani!
Atlılar durdular. Başımı kaldırdım. Pericolo sarayını gördüm. Çok, çok büyük.
Evet, başlıyoruz. Artık herşey kabustan başka bir şey olmayacak.
Ama kabusu kim yaşayacak, işte o bilinmezliğe çıkıyor.
⚔️
Büyük kapılar açıldı. Bizi sertçe sürükleyerek içeri soktular. Kollarımdan kan akıyordu. Canım o kadar çok acıyor ki. Gözlerim doldu.
Gocce...
Canım belki de dünya güzeli kardeş kaybettiğim için acıyordur.
Bir adam attan düştü. "Majesteleri Paure ve ailesini buraya çağır." dedi sert sesiyle.
Adam koşarak saraya girdi. Etraftaki insanlar bize bakıyordu. Kimisi acıyarak, kimisi küçümseyerek.
Evet, onları gördüm. Morte ailesi. Nefretle onlara baktım. "Efendim esirler bunlar. Çok fazla değiller. Sadece kadın ve yaşlılar var." dedi az önce emir veren adam.
Acaba bizim evi kim yaktı? Mare Morte'in karısı Pioggia Morte merdivenlerden aşağı indi. Sarı saçlarını arkaya attı. "Bazılarını saraya alın, bazılarını diğer ülkelere satın." dedi.
Pioggia Morte bana taraf geldi. Karşımda durdu. "Küçük hanımın gözlerinde ayrı bir hüzün var." dedi. Adam karşıya çıktı. "Efendim kardeşi evi ile beraber yandı. Ve o evi yakan bendim." dedi. O adamı öldürmek için herşeyi yapardım. Ama şimdi değil. Adam bana bakarak sırıtıyordu.
Paure Morte'in konuşmasıyla ona taraf döndüm. "5 kişi saraya alınsın. Diğerleri köle bazarına götürülsün." dedi. Gösterdiği yer benden başlayarak 5 kişiydi. Gözlerimi sertçe kapattım. Ablamı yakan adam karşımda durdu. Bana sırıtarak bakmaya devam ediyordu. Kolumdan tuttu. "Yürü bakalım." dedi. Kolumu öyle bir sıkıyordu ki kırıla bilirdi.
